annem e kalsa, şimdiye öldü, üvey annem geldi, sol bacağımı kesti, beni dilendirdi, organlarımı sattı. bunlar onun kıymetini bilmediğimden oldu.
anlatılamaz onun kıymeti, cümleler yarım kalıyor hep. defalarca denedim yapamadım. belki de bunu yapabilmem için önce anne olmam gerekiyor, anladın mı beni mucizevi kadın.
başın sıkıştığında yardım eden, bildiğin herşeyi sana öğreten, kendinden vazgeçip senin için yaşayan, mutluluğun için çabalayan, yemeyip yediren, yaralarına melhem olan, hastalandığında uyumadan başında bekleyen bir tanrıya duyulan kıymettir.
annemize uzak olduğumuzda daha iyi anlarız onun kıymetini. hiç kimse bir anne kadar fedakar olamaz, onların kıymetini her zaman bilmeliyiz.
(bkz: ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.)
bu dünyada hiç kimse bizi onlar kadar çok sevemez. yer yüzü melekleridir onlar. bazen annelerine bağırıp çağıranlarla karşılaşıyorum. çok üzülüyorum. sevin annelerinizi, üzmeyin, sesinizi yükseltmeyin. onlar sizin varlık nedeniniz. ne yapsanız hakkını ödeyemezsiniz.
