- Doğumdan sonra bir hayat var
deniyor. Sen doğumdan sonraki
hayata inanıyor musun?
+ Tabiî ki, doğumdan sonra bir hayat
olduğunu haber veren oldu,
doğumdan sonra olacaklara hazır
olmalıyız, burada iyice güçlenmeliyiz.
- Bunların hepsi saçmalık! Doğumdan
sonra hayat falan yok!...Yani
doğumdan sonraki hayati
düşünebiliyor musun? Gidip gelen mi
var? Onun bunun söylemesi
geçersizdir.
+ Her şeyi tam detaylarıyla bilmiyorum,
ama orada ışık, sevinç olacakmış…
Mesela kendi ağzımızla yemek
yiyebilecekmişiz.
- Bu da çok komik! Bizim kendi göbek
bağımız var, onun sayesinde
besleniyoruz… ve oradan hiç kimse
geri gelmedi! Buradan başka hayat
yoktur.
+ Hayır! Ben doğumdan sonraki hayatın
tam olarak nasıl olduğunu
bilmiyorum, ama bilinen bir şey var,
biz göbek bağı ile yaşıyoruz. Bu göbek
bağının sahibi olmalı. Buna anne
deniyor. Doğumdan sonra anneyi
göreceğiz ve o bizimle ilgilenecek.
- Anneye mi? Sen anneye mi
inanıyorsun? Bunların hepsi hurafe
bırak şu geri kafalı olmayı, modern
ol!
+ O her zaman, o bizim etrafımızda, biz
onunla yaşıyoruz. O olmasa biz nasıl
oluruz ki?
- Yeter bu saçmalıklar, ben gözüme
inanırım, ben anne falan görmedim,
olmayan görülmeyen şeye nasıl var
denilir ki?
