Anne Frank, henüz on bir yaşındayken ikinci Dünya Savaşı’nın en şiddetli ve tarihin en acı katliamlarından biriyle yüzleşmek zorunda kaldı. Nazi iktidarındaki Almanya’da hayatta kalmaya çalışan bir ailenin büyük kızı olarak dünyaya gelen Anne Frank’ın bu dünyada tek bir isteği vardı: sesini duyurmak!
13. yaş gününde ailesinden hediye aldığı kırmızı ekoseli deftere günlük hayatını, hayallerini, duygularını ve yasakları anlattı. Nazi polislerinden kaçmak için saklandıkları küçük depoda sessiz olmak zorundaydı. Dile getiremediği her şeyi günlüğüne yazdı.
Linda Elovitz Marshall, bu kitapta Anne Frank’ın hikâyesini biyografik bilgilerle anlatırken, küçük bir kız için sesini duyurabilmenin önemini vurguluyor.
Annelies Marie "Anne" Frank, Yahudi kökenli Alman-Hollandalı günlük yazarıdır. II. Dünya Savaşı sebebiyle 1942'den 1944'e kadar işgal altındaki Hollanda'daki yaşamını yazdığı günlüğü daha sonra Anne Frank'in Hatıra Defteri adıyla basılmıştır. Frank bu sebeple Holokost'un en bilinen mağdurlarından biridir...
ikinci dünya savaşı yıllarında yaşayan varlıklı yahudi bir ailenin küçük kızıdır. babasının(otto frank) ona aldığı kare desenli kapaklı defteri günlük olarak kullanmaya başlar. nazilerin tek tipleştirme çalışmaları başlayıp yahudiler toplama ve çalıştırma kamplarına, gettolara gönderilince anne ve ailesi babasının eski iş yerinin arkasındaki gizli girişli bir depoda iki yıl boyunca saklanırlar. bu iki yılda babasının insancıl bir alman arkadaşı onlara yemek ve ihtiyaçlarını getirir. onlarla beraber 3 kişilik bir aile ve bir diş hekimi de aynı yerde saklanır. fakat bu gizlilik daha da uzun sürmez. kimin ihbar ettiği bilinmez, nazi askerleri baskınla hepsini yükleyip kamplara götürürler. giden bu 8 kişiden yalnız babası otto frank kampı kızıl ordunun ele geçirmesiyle kurtulur. anne ve ablası da tifüsten ölürler. anne öldüğünde henüz 13 yaşındadır.
aynı kampta bulunan eski bir okul arkadaşı sağ kurtulmuş ve geçtiğimiz yıllarda anne hakkında konuşmuştur. onu kampta gördüğünde üstünde yalnızca bir battaniye olduğunu ve kemiklerinin sayıldığını anlatmıştır.
onlara ihtiyaçlarını ulaştıran kadın depoda anne'nin hatıra defterini bulmuş ve babasına savaştan sonra ulaştırmıştır. babası anne'nin yazdığı cinsel içerikli birkaç sayfayı çıkardıktan sonra ibret olsun diye defteri yayımlatmıştır.
bulundukları depo -arka ev- olarak adlandırılır ve amsterdam'da müze haline getirilmiştir. anne'nin defteri burada muhafaza edilmiştir.
bu kitap birçok ülkede -anne frank'in hatıra defteri- ismiyle basılıp okunmuştur, filmleri bile çıkarılmıştır. en önemli özelliği de ırkçı hitler'in zulmüne kanıt olmasıdır.
amsterdama giderseniz muze icin bileti once almaniz gerek veya ogleden sonra gidip sira bekleyebilirsiniz zamna kalirsa, ama gitmeyin bise yok. eve varmadan buyuk bir kilise var orda kucuk heykelide var, gitmeyin yani.
propogandası mı var lan bu işin?
nazi kamplarına bile dümen diyen zihniyet elbette bu kıza da uydurma diyecektir o anlamda şaşırmadık ama bu kadar hayal dünyasında uçmayın aq.
Yahudi bir kız diye biliyorum. Günlüğünü en kısa zamanda okuyacağım. Ayrıca filmleri de yapılmış sanırım ama okumadan izlemek istemedim.
Para bulup kitap alamıyoruz ki kardeşim.
almanya frankfurtda yasamis, Hollandaya ailesiyle kacmis, bir evin killerinde 2 yil saklanarak yasamis ergen bir yahudi kizi, su an filmini izliyorum. yahudilere aciyimmi su an dünyada para ve masonlukla yaptiklari entrika dolaysiyla nefret mi edeyim kararsizim.
1942-1944 yılları arasında, nazilerden saklanırken tuttuğu güncesi ile bilinen, 1929 doğumlu yahudi bir kız. günlüğüne en son 1 ağustos 1944'de yazıyor ve 4 ağustos sabahı ailesiyle beraber saklandığı yer basılıp bütün aile auschwitz toplama kampına gönderiliyor. daha sonra ablasıyla beraber bergen-belsen toplama kampına gönderiliyor ve 1945 yılının mart ayında orada ölüyor.
güncenin gerçek olup olmadığı konusunda bir tartışma olsa da savaş döneminde anne gibi on binlerce çocuğun, hayallerinin ve çocukluklarının ellerinden alındığı değişmez bir gerçektir.
son olarak, günlüğünden birkaç vurucu cümlesini de paylaşmak isterim:
"29 ekim 1943: ...özellikle pazar günleri çok kötü geçiyor. korkunç bir sessizlik oluyor. sanki cehenneme çekiliyormuşum gibi hissediyorum. kaçamayan, kanatları olmayan bir kuş gibiyim. içimden bir ses: "çıkarın beni buradan, temiz hava almak istiyorum. insanların gülüşünü duymak istiyorum." diyor. fakat ben sese cevap vermeyip kanepeye uzanıyorum. uyku, zamanı daha çabuk geçiriyor.
11 nisan 1944: ...belki ilerde birkaç yahudi kalırsa, çektiğimiz acı insanlara bir şeyler öğretir. belki, iyilikle ilgili bir şeyler öğrenirler ve belki de bunun için bizim bugün acı çekmemiz gerekiyor."
radikal gazetesi' nde okuduğum habere göre hayatı ikinci kez beyaz perdeye aktarılacak olan isim. daha önce 1959 yılında george stevens tarafından sinemaya aktarılan "anne frank' in günlüğü" bu sefer de pulitzer ödülü sahibi yazar, senarist ve yönetmen david mamet tarafından senaryolaştırılıp yönetilecek ve 2011 yılında gösterime girecek.
bir yahudi "cocugu"dur. cocuktur en nihayetinde. bir cocugun deftere yazdiklari gerceklik ifade eden tarihsel bir dokuman olarak kabul edilemez. Bu cocugun belki de savas doneminde olundugu icin normal karsilanmasi gereken sacma sapan cocukca hezeyanlari albert hacckett isminde bir yahudi tarafindan tiyatroya da uyarlanmistir. bu deli sacmasi eserin ismi de "anne frank'in hatira defteri" , orjinal ismiyle " the diary of a young girl" dur. Amerikan ve ingiliz askerleri tarafindan oldurulen onbinlerce alman, japon ve yahut italyan cocugundan daha sansli oldugunu bile soyleyebiliriz rahatlikla. zira onlar ani defteri tutacak, hatta ecelleriyle olecek kadar sansli degildiler.
2. dünya savaşı yıllarında iki yıl gizlice yaşadıkları evde abdülhamit'in hatıra defteri kıvamında bir kitap yazmş şahsiyet . günlüğünde bir çok tutarsızlık ve saçmalık vardır , ancak bunlar ozamanlar bir yahudinin naziler için ne ifade ettğini anlatmasını engellemez . savaşın bitimini göremeden toplama kampında ölmüştür
