- anne ben piç miyim?
+ ben bilmem beyim bilir.
- eeee beyin varsa ben piç değilim
+ ama ben senin annen değilim ki
- hadi ya o zaman teyze ben puşt muyum?
+ ben bilmem beyim bilir ama sen de tam orospu çocuğu tipi var.
- teyze senin amına koyayım.
+ ben bilmem beyim bilir.
yahu az önce zamping yaparken sürekli türk filmleri yayınlayan bi kanala denk geldim. kara önlüklü küçüçük bir çocuğa mahallenin veletleri "piç piç " diye bağırıp taş atıyorlardı. çocuk eve gitti ve can alıcı soruyu annesine sordu... anne ben piçmiyim? kadın ağlayarak çocuğuna sarıldı ve " hayır oğlum senin bir baban var " diye teselli etti. normalde çok dramtik bi sahne de mi? ulan sanırım benim duygularım körelmiş. kıçım ayrı, ağzım ayrı güldü be dakikarca.
- anne ben piçmiyim?
+ hayır yavrum. senin bir baban var ama kim olduğunu henüz bulamadım. ühühühühüh
düdüt: gülmeyin lan!
düdüt2: valla çocuk soru eki falan ayırmamıştı, bitişik söylüyordu.
