vicdanın körelir, şeytan nefsini ele geçirir işte bu yüzden büyük konuşmak ve kınamak istemem.
ancak; ben bunu yapamam ve allah izin verirse de yapmayacağım.
allah korusun, annem babam yatalak da olsa, anne babamı huzur evine göndermek istemem.
aynı şekilde...ileride evlenirsem eşimin annesi ve babası için de geçerli bu dediklerim.
çalıştığım yerde evli çocuklu bayan meslektaşlarım çok...çoğu kayınvalidesinden, kayınbabasından, eşinin ilgisizliğinden, eşinin arada kalmışlığından, görümcesinden, eltisinden dert yanıyor. "evlenirseniz şunu yapmayın, bu hataya düşmeyin" diye devam eden nasihatler de ardından geliyor tabi.
arada bir böyle uzun süren sohbetler olabiliyor.
geçende yaklaşık 3 saat bu sohbetlerden birine dahil oldum. tek kelime etmedim ve sadece dinledim. kayınvalidesinden tam tamına 1.5 saat dert yanan ve kimseyi konuşturmadan sadece kendi konuşan meslektaşım bir ara "aman aman ailenin tek oğluysa evlenmeyin. yarın bir gün anne babası yatalak olursa ben bakmam, söyledim bunları eşime, gitsinler huzurevine" diye bir ara konuşmasına bir ek yaptı. o kadının yaşadıklarını bilemem; gaybı bilmediğim için de meslektaşımı kötüleyemem. ancak...sadece kayınvalidesi ve kayınpederi için değil bir insanın kendi öz anne babası için de böyle olması gerektiğini, kimsenin kimseyi rahatsız etmemesi gerektiğini vs. söyleyince şaşırdım açıkçası.
arkasından bolca atıp tutulan evlattır.
bazı hayatların gerçekleri dışarıdan göründüğünden ya da herkesin alışkın olduğundan çok farklı maalesef..
tüm hayatı boyunca annesinden annelik görmeyen insanlar var maalesef,
kan bağından ve nüfus cüzdanından başka ortak noktaları olmayan
anne kavramı herkes için aynı değil..
annelik yapmadığın adamdan yaşlandığında evlatlık yapmasını beklemek ne kadar adil bilinmez ama,
yine de annedir..
yine de evlattır..
kimse şimdi burdan ahkam kesmesin. ilerde eşiniz olunca anlarsınız. mecburiyetten yapanlara lafım yok. ama keyfi bırakanlar ilerde aynısı kendi başlarına gelir haberleri ola.
