anne babanın hakkı ödenmez derler. ama bazı kem talih ebeveynler bu gerçeğe muhalefet etme yolunu seçmişlerdir. adeta sana ne ben yaptım, ister döverim, ister severim keyfiliğinde yavrularına cehennemi bir hayat yaşatırlar. böyle bir hayat yaşayan evlatlar, yakın çevrelerinde evlatları üzerine titreyen anne babaları gördükçe neler hissederler? bunun vebali kimin üzerindedir? bunları iyi düşünmek gerekir. herşeyin bir kuralı varken, anne baba olmak bir standarda bağlanamamıştır. ve sonuçlarını daha doğrusu acı bedelleri minik yürekler taşımaktadır. işin daha acı tarafı geleceğimiz de bu zalim ebeveynlerin tehdidi altındadır.
kimsenin umrunda olmayan evlattır.netice itibariyle dayak yiyip ya da daha fazlasına maruz kaldığında anası mıyım babası mıyım diyerekten ses çıkarıp herhangi bir tepkide bulunulmayacağı için, ya evi terkedecek ya da kaderine razı gelecektir.yazıktır.
