Zaman gectikce alisiliyor. Eger ebeveynleri ayrilacak olanlar varsa cok kasmadan anina gore yasayin plan program yapmayin. Ve sorumluluklarinizin arttigini unumayin yaninda kaldiginiz ebeveyninize yardimci olun.
Bazilari simartilsa da asla yok olmayacak bir bosluklari olur bu cocuklarin. Hele ki ebeveynlerden birini hic gormuyorsa konusmuyorsa kendini ise yaramaz hissederler.
Hayatin daha cok farkindadirlar yasitlarina gore cok olgundurlar ama bunu belli etmezler ve bos ya da degil surekli gulerler.
Dram yaratmaya gerek yok. Eğer annesi ve babasıyla görüşebiliyorsa, kendisine karşı şiddet, baskı yoksa gayet mutlu çocuktur. Annesi babası ayrı olan çocukları "ileride sorunlu olacak" diye yaftalamak yanlış. Sorunlu bir aile ortamında büyümesi ona daha fazla zarar verir. Kendimden biliyorum.
ilerde yalnız kalmayı pek dert etmeyecek çocuktur. sanılanın aksine kendi ayakları üzerinde durmayı daha çok öğrenir. yanlışa gitmekten sürekli kaçınır (kişilik bozukluğu olan hariç) ilk zamanlar duygu düzeyi her ne olursa olsun kafasına takacaktır lakin ilerleyen zamanlar da daha mutsuz olmaktansa iyi olmuş demesini bilen çocuktur. iyi aile kurmayı iyi bir ebevyn olmayı hayal eden çocuktur lakin pek başarılı olamayacak gibi görünmektedir zira iyi bir aileyi tatmayan çocuğun içinde ukte olan her şey hayal olarak kalma ihtimali vardır. özetle çocuktur.
acaba buraya yazanların için bu durumda olan var mı ? yoksa sadece yazmak için mi yazılmış? anne babası ayrı olan çocukta eğer anne baba çocuktan kopmadıysa hiç bir sorunu olmaz. mutlaka üzüntü yaşayacaktır.
ne ahlaki ne de başka bir yönden eksik olmayan çocuktur. Yurdum insanı her şeyi genellemeyi sevdiği için 'şöyledir, böyledir' der. çoğu bir tane bile ailesi boşanmış bir çocukla konuşmamıştır. dediğim gibi normal biridir, insan evladıdır. Büyüyecek, iş sahibi olacak, evlenecek ve çocukları olacaktır bu kadar normaldir. içinde yaşadığı duygusal şeyler kimseye zarar vermedikçe kimseyi de ilgilendirmez kanımca.
