+anne ben ciğer sevmiyorum unuttun herhalde.
-ne bileyim ben kızım. hepiniz değişik huyları var.
+(azıcık yavşadım) ne biçim annesin sen yaaa. nasıl unutursun bunu?
-dur bakalım. yakında isimlerinizi bile unutucam.
böyle boğazıma bi şey oturdu sözlük. yutamadım lan.
ama bazen de çok tatlı oluyorlar. birbirlerini kaybedebilme endişesi oluşmakta onlarda. bu yüzden birbirlerine karşı alabildiğine anlayışlı ve sevgi dolu oluyorlar.mesela , baba anne gelmeden yatmıyor veya diğeri üşüme ihtimalini düşünerek şalını yanında taşıyor. ama bütün bunlarda bir ironi gizli. peki gençliğinizde neden birbirinizi incittiniz, üzdünüz!...aklınız nerede idi!...bu düşünceleri arkaya attımızda oldukca şekerleşiyorlar. tanrım onları güzel yaşlandırsın.
Ruhuma resmen işkence yapan bir gerçektir. Tamamen çaresiz hissediyorum bu konuda kendimi. Bir gün öllecek olması kahrediyor. Elimde olsa kendi ömrümden vermek isterdim ona...
