Çocuklarınızı dinleyin ve sorularını baştan savma cevaplamayın. Özgüven sahibi olsun diye yerli yersiz şımartmayın. Derslerinde başarılı olmaktan ziyade önce insan olmayı öğretin. Saygı kavramıyla erken yaşta tanıştırın. Sevginizi hissettirin. sadece kelimelerle yetinmeyin, dokunun sarılın.
çocuklarınız yanlış bir davranış gösterdiğinde ona nazik şekilde doğruyu öğretin. ne gülüp geçin, ne de dövün. ikisi de çocuğa gelecekte kalıcı kişilik bozukluğu yaratıyor.
Rahat bırakın şu çocukları. Hata yapsın. Bırakın düşsün dizleri kanasın. Ağlasın. Kendi kalksın ama yerden. Çok el bebek gülbebek büyütmeyin. Unutmayın birgün yalnız kalacaklar. Her zaman siz olmayacaksınız. Ayrıca en önemlisi kimseye boyun eğdirmeyin. Kolay kolay özür dilememeyi öğretin onlara. Özürü ancak çok büyük bir hata yaptığında dilemeyi öğretin. Bir de susturmayın. Fikirlerini her yerde her zaman söylesin. Kısıtlamayın. Bir de Leyla ile mecnun dizisinde dendiği gibi. Pamuk şekerin pamuktan yapılmadığını söylemeyin. Sonra çok üzülüyor insan...
Asla ideal anne baba olmaya çalışmayın ortaya kötü ürünler çıkıyor. Anne baba olmanın bir ölçütü yoktur unutmayın. Her çocuk farklıdır, çocuğunuzu tanıyıp ona göre davranın.
beş dakikalık bi zevkin bile bokunu çıkartmayın.
sevişirken korunun lan. ya da erkenden çekip gitmeyin öte dünyaya.
bizde böyle ortada kalmayalım kimsesiz enikler gibi.
Bir birey olduklarını kabul edin. Ömrünüzün sonuna kadar kanatlarinizin altında tutamazsınız bunu kabul edebilin. Yanlışı da yaşayarak tecrübe edecekler. Kendilerine ait bir hayatları olmasına izin verin. Ve onlara şu güveni verin "yanlış da yapsan ilk gel bana anlat ki daha büyüğünden seni koruyabileyim, korkmadan gel"
