Anne dışarıda alış-verişteydi. iki buçuk yaşındaki bebeğe babası
gözkulak oluyordu.
Aslında bu pek de zor bir şey değildi. Yavrucak halının üzerinde 'çay
seti' oyuncağıyla oynarken baba da koltuğunda gazetesini okuyor, ara
sıra da bebeğinin kendisine çay seti oyuncağının minik plastik
fincanlarıyla ikram ettiği suları çay niyetine içerek oyuna iştirak
ediyordu.
Derken anne eve geldi. Baba anneye sus işareti yapıp, bebeği
izlemesini istedi. Bu çok şirin hareketini annenin de görmesini
istiyordu.
Anne, bebeğin elinde çay fincanıyla salondan çıkıp, biraz sonra içi su
dolu olarak babasına getirmesini ve babanın da onu çaymış gibi
içmesini seyretti.
Sonra gayet sakin bir tavırla elindekilerle mutfağa geçerken eşine seslendi:
'Uzanabildiği tek su kaynağının klozet olduğunu biliyorsun, değil mi?'
Sonuç-1: Anneler evlatlarını çok sever ve onlara dair her şeyi bilir.
Sonuç-2: Babalar evlatlarına dair bir çok şeyi bilmez ama onları çok sever.
