babanın sövmesi diye samimi bir sevgi göstergesi vardır. ama çoğu evlat bunu o an öyle göremeyebilir. ne zaman görür ve anlar biliyor musunuz? kız çocuğu evlendiğinde, erkek çocuğu ise askere gittiğinde anlarsınız anne ve babanızın sizi ne kadar karşılıksız çıkarsız sevdiğini.
ulan hasta olsan annen basindan ayrilmaz. hungur hungur aglar. bunlar yapmacik mi? dur ben biraz aglayayim gelecekte de bu cocuk bana aglasin biraz mi diyor icinden?
bu düşüncelere sahip kişilerin önce kendilerini sorgulamaları gerekir, hatta bu düşünce yapısı insanın fıtratında vardır yanlış olansa bunun sevgiyle bütünleştirilmesidir.
sevginin, onca emeğin bilinçaltında yaşlanınca çocuklarının kendilerine bakacağı fikriyatı vardır. hatta kız çocukları bu yüzden sevilmez, evlenir gider diye.
