insanın sevgilisi varken bile gerçek manada olmasa bile manevi olarak olan hadise. hatun kişisi sevgili olayını bayağı bir şekilde abartır, annesi babasıyla konuşması, çözmesi gereken şeyleri size yükler. tabi sesinizi çıkarmazsınız, sevdicektir dersiniz... ama gün gelir, ailesini sadece para almak için arayan hatun kişisi, işleri hallolunca, defolup gider.
boşandıktan sonra çocuğuna hem anne hem baba olması gereken kişilere söylenen söz.
"o artık çocuğuna anne baba olmak zorunda; yada; o, artık çocuğunun hem anası hem babası" şeklinde de kullanılır.
yazıktır, ziyandır, zordur. sürekli içinde bir eksiklik, yetememezlik duygusu taşıyan ebeveyndir. her daim desteğe ihtiyaçları vardır.
araba kullanmak için bile ehliyet alıp , belli bir eğitimden geçmek , belli şartları sağlamak gerekirken , dünyaya çocuk getirip bir birey yetiştirirken hiçbir eğitimden geçmeyerekten çocuk sahibi olma , böyle adaletsiz bir dünyaya bir tane zavallı insancık daha getirme durumu.
ana olmak doğurmak değil, yetiştirmek o boş levhayı * güzel anılarla doldurmaktır. sakınmak,yanında iken özlemek ve özletmektir. Ana olmak çok kişinin nasip alamadığı dır. Hiç bir hayat koşulu yoktur ki evlada eziyet ettirsin. Bunu hayat koşulu sayıpta kendine kılıf biçenler ,makası vurdukları o kumaşın bedelini asla ödeyemeyeceklerdir.
*Yapılan kimsesiz çocuklar yuvası ziyaretinden yeni bir anı ile dönüyorum. Anlatmaya dilim varmıyor ki bunları uzun uzun anlatma ne kadar etik olur bilmiyorum . Çoğunun anne ve babası var ama "-keşke olmasa idi" diyorlar. Bunu söyletecek bir ebeveyne lanet yağdırmak geliyor içimden.
O minik ellerin kocaman yürekleri var. Yürekleri ıslak daha bu yaşta gözyaşlarını içlerine akıttıkları için! inançları ve güvenleri yok zamana karşı. Korkuları ise oldukça çok... Yarınlarının ne olacağını bilmeden yaşıyorlar. Bulundukları yerde güvenli olduklarını biliyorlar ancak "-ya sonra ?!" diyebilecek kadar büyüdüklerinin farkında değiller ! Onlar daha 9,10...13 yaşında. Ancak yürekleri çoktan yaşlanmaya başlamış.
Sokaktaki hayvanlara bile anne baba iç güdüsü verilmişken bu meziyetten yoksun kalan insanlar yüzünden bu çocuklar eziyet çekmişler.
Şanslıyım ve şansımın getirdiklerini onlarla paylaşmak için artık elimden geleni yapıyorum....
imkanı olup da, çocuk sahibi olmayanlar hayattaki en büyük mutluluklardan birini ıskalıyorlar demektir. özellikle hanımlar için, belli bir yaştan sonra yaşanacak pişmanlık fayda etmeyecektir.
doğum hadisesinden sonra hayatınız tamamen değişir. hayatınızı, kesinlikle, ç.ö. ve ç.s. olarak ayırabilirsiniz.
eşinizle, önceleri kimin onu daha çok sevdiği, sonraları da onun hanginizi daha çok sevdiği ile ilgili çekişmenize neden olabilir.
anne ve baba olarak bugün gelişen msn diyaloğumuz
b-canımın parçası o, napıyo
a-cüce köprüsü yapmış arabaları geçiriyo, ayrıca asıl benim canımın parçası o, senin katkın mikroskobik!
b-o kobik olmasa çok bulurdun sen o çocuğu
a-olsun banane benim canımın daha büyük bir parçası...
sorumlulukmuş, zormuş falan filan. olmak ve başarabilmek. yeterliliğini veya yetersizliğini sınamak aslında. çoğumuz çocuklarımızla büyümeye başlarız. koca koca bedenlerimizin içinde bebeklerimizi kucağımıza aldığımızda, ne kadar küçük olduğumuzun farkına varırız. onlarla bilikte tekrardan konuşmayı, yürümeyi öğreniriz. sadece fink atmaktan, sevişmekten ibaret yaşantı birden, oyun bahçesi, mama ve bok kokusuna bulanır. farklıdır, renklidir. kendimizi gerçekleştirmemizin tek yoludur çocuk sahibi olmak. sevginin saflığını ögrenmektir yeniden.
uzaklarında dahi olsak.
çok güzel bir şey olmasına rağmen, anne baba olmaya yetileri gelişmemiş, çocuğun maddi ve ruhsal sağlığı için yeterli yetiştirme seviyesine sahip olamayan kişilerin ertelemeleri ya da kendilerini geliştirdikten sonra gerçekleştirmeleri gereken durum. saksıdaki bir çiçeği bile yetiştiremeyip, çocuk yetiştirmeye kalkmak çocuğa yazık etmektir. evlenmeden, çocuk sahibi olmadan önce herkes bir çiçek yetiştirmeli ya da bir evcil hayvanı büyütmelidir ki canlıya bakmanın ne demek olduğunu öğrensin.
Dün akşam bir düğüne katıldım akşam çok geç vakitte dönme durumum oldu ve metroyu kullandım. 35 yaşlarında iki çift bindi ve benim olduğum kısma oturdular. iki çocukları var kız olan 10-11 yaşlarında erkek olan 8-9 yaşlarında. Anne ve babanın eşgali ofsayt bildiğin kobane styla çocuklar masum tabi. Gece 11 olmasına rağmen ufak kız güneş gözlüğü takmış birde kafasında böyle hem taç hem şapka gibi bir şey var. Erkek olanın elindeyse hiç şaşırmayacağınız ak47 sağa sola bırrr bırrr ateş ediyor. 5 yıl sonra tam bir apaçi yani. Annesi yapma ses çıkıyor diyecek oldu babası "bırah yow oynasin" dedi. Arada sırada çocuğun ak47 ye ayağını kaldırıp hafifçe vuruyor baba şaka yapıyor güya yani. Kızın taç-şapka kombinasyonunu çekip çıkardı zorla kız hık mık demeye kalmadı tokat yedi. Tabi rahatsız oldum ama karışmakta istemedim herif tam bir öküzlük abidesi peşmerge amk! Laf anlayacak tipten değil ki aynı yetiştirirken uyguladığı yöntemler gibi yetişmiş kendiside. Çocuğa öyle vurma yazık hele toplum içinde asla yapma embesil ezik yaparsın çocuğu desen "ebmesil nedir yow kufir mi edisen" diyecek.
Neyse işte kalktım yerimden daha fazla asabım bozulmasın diye. Geçtim daha uzak bi yere oturdum.
Lütfen şu tipleri kısırlaştırın amına koyayım! Katil yetiştiriyorlar çünkü. Fayda sıfır zarar maksimum!
