bence yanlış bir önermedir.hayatta çok iyi dostlar da vardır.en ufak tartışmada onlardan vazgeçmemek gerekir.mesela kendimden biliyorum ki gerçek bir dost olabilirim,olamaya da bilirim kişisine göre değişir tabi *.**.ama kısacası bazen ailenden daha da güvenebileceğin dostlar da olabilir.
herkesin birgün gittiğinde sarılacağınız birilerinin olması güzeldir.
bazıları vardır ki hep ebedidir. anne, baba, kardeş.
ben öliyim onlara birşey olmasın dersiniz.
haklısınızda. acı gerçek onlardan başka kimsenizin olmayışıdır. ama en güzel gerçekse;
gerçekten senin hep yanında olan, sarılabileceğin bir ailenin olmasıdır. kıymetini bilin.
aile bağlarının kuvvetli olduğu evlerde görülür bir düşünce akımı. lakin buna rahmen başka birinin(sevgili yada dost) hayatına girmesiyle tekrar bozulur.
ya bütün bu sayılanları mesela depremde kaybetmişse biri. geriye sadece sen kalırsın ki, sen bir gerçek eder misin? dolayısıyla yanlış bir önerme. ailenin yanında ailenden sayılabilecek dostlar edinebilmek de bir gerçektir. ama şu da var. yanılımıyorsam aristotalesti. kendisini dinleyen kalabalığa şöyle seslenmiş;
çok geç olduğunda yalan olmayanların da yalan dünyadan göçüp gittiği gerçeğinin çok geç olmadan fark edilmesi gerektiğini fark ettiren, yaş ilerledikçe fark edilen durumdur. ***
arkadaşlarından dost kazığı yada sevgilisinden ihanet gören kimselerin tepki cümlesi.aynı kişiler yeni bir sevgili bulunca ona ailesinden daha fazla değer verir.değer vermek derken, vakit geçirme,sır paylaşma vs..
