- anne arkadaşımdan dayak yedim.
+ aaaa! hangisi bakıyım? hangisi yaptı?
+ evladım göstersene çekinme.
- işte bu çocukkk!
+ bana bak küçük! senin çocuğuma mı yetiyor gücün? neden yaptın hı söyle bakıyım hı?! hiç utanmıyor musun?!!
diye başlayan anne, dayak yediğiniz çocuğun annesinin de gelmesiyle daha da şirretleşir.
''hanıım hanııım! çocuğunu ne biçim yetiştirmişin el kadar çocuğa vuruyor!'' lar havada uçuşur, ne kadar küçük olunursa olunsun bu anı bilinçte yerini alır. keşke hiç söylemeseydim lan dedirtir.
- anne? sende mi dayak yedin?
+ ne münasebet evladım! akşam babanı ara erken gelsin! o kadının kocasıyla görüşsünler bi. ahhh kolum!!
- ...
yine mi? denmesi normaldir. çocuk gelip bunu söylüyorsa kaşar olmuştur bu meselede, önüne gelenden dayak yemektedir. zaten ilk defa olsa, çocuk ağlar, kızarır bozarır, bağırır. annesi sora sora öğrenir meseleyi.
