Şimdi gördüm. Çok ürperiyorum bu bebeği görünce hangi akıl sağlığı yerinde olmayan alır bu bebeği hiç anlamıyorum. Gece gece siz yatinca direk size bakıyor düşünsenize tövbe tövbe. Bir korku filmi...
The conjuring filminde de kendine yer edinen konunun başlı başına film olmuş hali.
Sahnelerin çoğu birçok korku filminde olan sahneler yani çok büyük farklar olmamasına karşın gayet güzel işlenmiş.
Bir kere sıkıcı diyaloglar ve gereksiz ayrıntılara yer verilmemiş fazla fazla.
Bu anlamda filmi sıkılmadan izleme keyfini seyirciye veriyor.
Fakat her korku filminde olduğu gibi gereksiz cesaret sahneleri var bu da olay doğuruyor.
En başarılı sahnesi küçük kızın olduğu sahne hiç şüphesiz.
Yani boş bulunuyorsanız gayet rahat bir şekilde gerebilir sizi.
Korku biraz empati işi bakarsanız. Yani oyuncunun yerine kendinizi koyarsanız korkar ve etkilenirsiniz tabi inançlar el verdiğince.
Korku gerilim türünde olan bu filmde de bunun bilinçli bir yansıması var korkutmasakta gereriz demişler.
Aniden artan sesler, çarpan kapılar, merdivenin hemen aşağısında bekleyen siyah yaratık ve tabi ki kendi kendine çalışan eşyalar hepsi germek için klişe fakat iş görür malzemeler.
Yabancı yapımın gerip türk yapımının güldürmesi daha önce de bahsettiğim gibi yalnızca inançla alakalı.
Türk tipi korku gerilim filmlerin malzemesi inançlar doğrultusunda korkudur, yabancılarda ise gerilimden beslenen korku söz konusu.
Görüntü ve oyunculuk kalitesi bu tarz filmlerin hep ikinci planında seyreder.
Bunun içinse en güzel örnek büyük kitlelerce izlenilmiş paranormal activiy serisi.
Bayağı bir yorum yapacak olursak izlenilebilir bir film.
Oyuncak bebek korkum olmasına 18 senelik hayatımda izlediğim ilk ve tek korku filmiydi.
Film genel olarak gerilimi bol olsada sonunun böyle bitmesini beklemezdim.
izlenmesi gereken filmdir bana göre
Çünkü normal bir korku filminin yapılacağı şekilde yapılmış.
Gülünç ve rezil sahneler yoktu.
Oyuncuların performansı ve senaryoda idare ederdi.
