hayatımda tanıdığım en beyaz kadındır..kocası vardı , mutsuzdu , ayrıldı..bir de sevgilisi vardı , bu sevgili daha sonra kocası oldu , anna intihar etti..
Sevdadan yana kim olursa olsun,
Yaşça başca ileri
Geçemezlerdi bizi
Ne yedi kat gökteki melekler,
Ne deniz dibi cinleri,
Hiçbiri ayıramaz beni senden
Güzelim Annabel Lee.
"Biz her şeye, esirgeyen ve bağışlayan, çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan, hep esirgeyen ve hep bağışlayan Rabbin adıyla başlayan adamlarız Anna.
Büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
Sanayi devriminde bile, karanlık, rutubetli, çok bağırışlı, çok nefessiz, çok sabahsız, çok aşksız, çok çiçeksiz, çok neşesiz, çok kitapsız bir fabrikada hayatta kaldık sırf bu yüzden.
Piyasaların hınçla dolu iniş çıkışlarına kalbimiz dayanıyor bir şekilde. Kalbimiz derken, ilk gençliğimiz, sakalımız, bir kasetin iki yüzüne de ardarda kaydedip dinlediğimiz şarkımız diyorum aslında.
işte böyle yaşıyoruz ve yaşamak da sana dair uzayıp giden bir özleme dönüşüyor.
insaf et Anna! Gidelim buradan.
Senin masumiyetini, bilgelik zamanlarından kalma sırları, dünyanın bütün sabahlarını yanımıza alıp da gidelim.
Hesap etmeden, haritaya bakmadan gidelim.
Ölelim diyecektim az kalsın. Ölmeyelim. Hiç ölmeyelim Anna.
Sarılalım diyecektim az kalsın. içimden böyle şeyler de geçiyor işte. Sarılalım, dudakların...
Tamam, sustum.
Gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum. Şiir kalsın istersen, sadece otursak. Oturmasan da olur benimle, sadece ellerimi tut. Ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
Yüzüme bak ama Anna, yüzüme bak. Gözlerime bak, gözlerimin içine bak.
Gözlerim biraz karanlık. içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar, kapıları yumruklayışlar, cipralexler, Turgutlar, Edipler, Sezailer, siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen baş ağrıları, bildirilerin öfkesi, duvarlara uzun dalmışlıklar var.gözlerim biraz yorgun. içinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler...
Bekleyişler Anna.
Köylü çocukların parasız yatılı sonuçları mesela. Nişanlısı askerde kızlar, kızı ölüm orucundaki baba, babası tersanede oğul, oğlu şizofren anne.
Hepsini sayamam gerçi, utançlarım da var. Ama geçecek hepsi, geçecek. Şifalı gözlerin her şeyi iyi edecek.
Gözlerimin içine bakmaktan korkma Anna.
Sen adımını attığın andan itibaren Hira dinginliğine dönüşecek ortalık.
orada bir şey oldu
kontrol noktasında, son anda
bir sessizlik, onu not etmeliyim
bunu yapamam, not etmeliyim, yapamam
yürümesi eğri yaratılmış yengeçler gibi kalakaldık
her dakika yaralar sonuncusu öldürür, bekledik
oklardan biri aldı götürdü sonra sonsuza
bantlar, sıralı alaylar gibi korudu yürüyüşünü
kalabalık yuttu onu dev bir sürüngen gibi
titiz ve ciddi; saçlarına kadar
ve seğirtti 216 nolu kapıya doğru
elini dudaklarına götürdü, açtı
ama sonuncusunda çok geçti artık
dudakları karşılık veremeyeli çok oluyor olan bir heykeldi
bir heykel; tören örtüsü henüz alınmış, mermer bakışları üzerinden
zamanı çıplak gözlerle görebilenin
dünyadan dışarılara ilk kez bakması gibi; biraz şeydi
turnikelerde eridi kalabalık tören bitti
aramızda iki yüz metre var-yok, bir tenhalık
bitti! dedim sırtına bakarken bitti artık
oradaydı hala, döndü
dişleri yürümesi ürkünç yaratılmış mermerler gibi bir şeydi
