her sabah gittiğin otobüs durağında bir faklılık vardır bu kez, ötekilere benzemeyen bir çift gözle karşılaşırsın, düşünürsün ama çıkaramazsın, hayır bu daha önce gördüklerine benzemez, eminsindir, sen ona o da sana bakmaya çalışır kaçamak bir şekilde ama cesaret bulamazsın içinden geçeni yine de söylemeye , anlar nasıl geçer bilemezsin ömründen bir ömür geçmiştir tutamazsın, an gelir o araca biner gider arkadan bir tatlı tebessüm ile ilk ve son defa gözlerinin tam içine bakar,gülümser...
araç gider,
"aşk"ın gider
ve o an biter.
işte bu anlık aşktır.
o ana aşk denmese bile, tohumlarının atıldığı an olabilir. zaten aşkın yarısı kendi yarattığımız yanılsamalar değil mi? zaman-mekan durumu da çok önemli. hiç olmayabilir de tabi.
aşkın kıvılcımıdır aslında anlık aşk, cesaretin varsa bir anlık bakışla yakalarsan aşk'ı o an göreceli bir kavram olur şairinde dediği gibi;
'' aşk bir merhaba ile elveda arasında
geçen zamanda yaşanır
o an kimileri için bir saniye
kimileri için bir ömür sürer''
hiç bilmediğin bir kokuyla, puslu ve bulanık görünen bir fotoğrafla, hayal bile edilemeyecek kadar güzel bir hayalle yaşamak gibidir. kimi zaman yalan, kimi zaman gerçek.***
finalde cebelleşirken soruların verdiği eziyet içerisinde, sınavını bitirmiş mini etekli kızın önünüzden geçmesiyle kafanızı birden kaldırmanızla başlayan aşktır. o sıkıntıyı bir an için almış olması dahi gönlünüzde çok feci titreşimlere sebebiyet verir. bir an için bakakalırsınız işte. güzel veya çirkin olması değildir mesele. o çaresizlikten bir an için kafanızı kaldırmanıza sebep olmasıdır tüm hadise. en fazla üç saniye sürer zaten. sonra yine başınızı eğer aynı soruyla cebelleşmeye devam edersiniz.
