Çok gereksiz bur durumdur. Genelde çok mutlu olduktan sonra gelir. Zaten tüm gün boyu mutluluk denen bir şey yok olsa bilirdik değil mi? Tezim şu ki gün içindeki mutluluğu ve mutsuzluğu dengelemek için ansızın gelen meret.
şöyle bir etrafına bakarsın, insanları, dünyanın halini düşünürsün ve birdenbire tuhaf bir şekilde moralin bozulur. en azından bende böyle. çözümü ise henüz yok gibi.
yine anlaşılmayan nedenlerden dolayı yok olan moral bozukluğudur. hobilerle, sevdiklerinle vakit geçirerek geçmeyebildiği için öyle saçma zamanlarda mesela, durakta otururken kulağına ilişen bir kaç manasız cümle ile garip bir motivasyona sahip olabilirsin.
emin ol, oturup konuşmaya ihtiyacın yoktur. oturup konuşman için adam akıllı bir nedenin olması lazım. nedenini bilmediğin bir durumu da bir başkasına anlatmaya çalışmak, '' hadi anlatsana ne oldu '' sorusunun ısrarıyla birleşince içinden çıkılmaz bir strese dönüşür. kaldı ki her zaman arkadaş ya da sevenlerin desteğiyle kendine gelen insan yine en yakın zamanda dağılacaktır. bundandır ki insan, yalnız kalarak ve bu yalnızlıkta hiç bir şey yapmayarak toparlanmaya çalışmalıdır.
bilincin en altına atılmış olan sıkıntının , problemin bir boşluk bulduğunda pörtlemesidir.. kesinlikle ne olduğu biliniyordur ve yüzleşmekten kaçınılıyordur..
yukarıdakilerin hiçbirini okumadım ama hepsi alakasızdır. tek sebebi seratonin miktarının azalmasıdır. bunun sebebi tuttuğunuz takımın yenilmesi olabilir, 3 aydır oynadığınız bilgisayar oyununun bitmiş olması olabilir, mevsim değişikliği olabilir vs vs.
anlaşılmaz değildir bilirsin nedenini. çoğu zaman kendine bile itiraf etmezsin neyden geldiğini bunun ama aslında bilirsin. belki bir şarkıyı dinlerken hüzünlenirsin, belki yağan yağmuru izlerken belki söylenilen bir isimden belki başka küçük bir şeyden... üstüne çöker gereksiz bir hüzün azizim ağzını açmak istemezsin dalar gider gözlerin uzaklara. etradındakiler sezer durumu ne olduğunu sorar. bir bok yok dersin, siktir et önemli bir şey değil. ama her neyse o önemlidir işte senin için. önemli olmasa niye elin sigaraya gitsin derdine derman olacak gibi, niye durgunlaşasın birden. neyse ben gideyim artık...
en çok görülen moral bozukluğu çeşididir.
neden olduğunu sen bilirsin, etrafındakiler anlamaz. anlamalarına gerek yoktur, anlamak da istemezler zaten. sadece yüz asarak ortamın tadını kaçırmamandır senden bekledikleri. ama elinde değildir gülemezsin. düşünceler helezon olmuş doğrusal zamanın iki ucuna çekmektedir seni.
başına birşey geleceğinin habercisidir, "içimde bir sıkıntı var!", "birşey olacak ama hayırlısı!" dersin sonunda bu şey küçük ya da büyük birşey olabilir sonunda rahatlarsın...
gün içinde fark edilmeyen ama orada olan bir eksiklikten dolayı, yapılan ya da yapılmayan bir şeyden dolayı genellikle geceleri gelen ruh hali. başta anlaşılmaz sebebi biraz dikkatli bakınca sebebini anlayabildiğin durumdur. hatta bazen anlaşılır olması anlaşılmamasından daha kötüdür.
Bunun nedeni tamamen sizin bilinçaltınız ile ilgilidir.
Mesela hüzünlü bir müzikte, bir kadın bir adamı aldatıyorsa, beyin bunu ayırd edemez, sanki siz yaşamışsınız gibi kaydeder.
Gel zaman, git zaman bu düşünceler psikolojinize yansır.
Aslında içinizde kalmış duyguların bir şekilde dışarı yansımasıdır.
Hayat pozitif bakarsanız, bu sorunu yaşamazsınız.
normal moral bozukluklarından (yani sebebi olanlardan) daha beter bir bozukluktur.
insanın sebebini bilmeden bu hale düşmesi daha da çaresiz kılar durumu. her saniyesi çıldırtır. offlama ve pufflama sesleri çoğalır. enteresandır ki; geldiği gibi gider ve farkında olmadan dağılır o puslu hava.
derinlerde bir sebebi mutlaka vardır. insan oturup mevcut durumu gözden geçirmelidir. çalışılmayan ve ertelenen bir sınav, yapılmayan bir ödev, umursanmayan ama aslında derinde yeri olan bir kişiye yapılan bir yanlış, bir ihmal, bir erteleme... vs. her ne ise keşfedilmeli ve bir an önce bitirilmelidir. zira sebepsiz moral bozuklukları ve depresif/isteksiz durumlar içinde olunacak en sikindirik durumlardandır.
