halk arasında salağa yatmak olarak tabir edilir bu durum. yani somut bir örnekle durumu açıklamak gerekirse: diyelim ki bir iş yerindesiniz...katlanılması son derece zor, kendisini zeki zanneden ama inanılmaz derecede aptal, karıştırıp kurcalayıcı, ruh hastası, bencil, beceriksiz, hantal, hımbıl, pasif, çözümsüz, her işi zorlaştırıcı ve negatif bir iş arkadaşınız var. ve siz asgari müşterek bir ortak paydada havadan, sudan, tohumdan, atomdan konuşarak ortam sinerjisini optimum seviyede tutmak zorundasınız... - Eee ne yaparsınız? Onun anlayacağı dil ve ayardan konuşmazsanız ne tür bir muhabbetle zaman geçirebilirsiniz?
Salağa yatarak, salakla salakça muhabbetler etmek, o salağın; sizin aslında ondan daha da salak olduğunuzu bilmesi açısından da son derece mütevazi bir uzlaşma yöntemidir. Bu hisse sahipse işlem başarıyla tamamlanmış demektir. Böylelikle salaklığın dibi bulunur. Yapmanız gereken tek şey ona kafasında sürekli aradığı, merak duyduğu, onun ilgisini çeken şeyleri sunmak... kendisine ne kadar akıllı, zeki ve profesyonel kurcalayıcı (eşya meşya...vs.) bir insan olduğunu hissettirebilmek!
birileriyle anlaşabilmek için zeka seviyeni, sohbetini, kakaranı makaranı bu insanlara göre ayarlıyor olman ille de seni yüksek zekalı olduğun anlamına gelmez. Bu da kibir teoremini baştan aşağı yok eder...ama bu bahsi geçen anlaşmaya çalıştığın kişinin özellikleri bu muhteşem insan sıfatlarına dayanıyor sa ki tekrar hatırlatmada fayda vardır: bencillik, onu bunu kurcalayıcılık, tembellik, hımbıllık, asosyallik, her işten sıyrılmacılık, iş yönetemezlik, partner idare edemezlik...vs işte o zaman bu yol sizi mecbur kaldığınız anlardan kazasızca kurtarabilecektir. ha sevilmeyen insan her şekilde zaten sevilmediğini hissedecektir.
