elimde olmayarak içinde bulunduğum durumdur. türkçe'yi çok iyi anlayıp iyi konuşabilsemde, çok fazla anlatım bozukluğu ve yazım hataları yapmaktayımdır. duygularımı kaleme dökememe özürlüsü bir insan olarak kendimi nasıl ifade edeceğimide çoğu zaman bilemiyorum. elimden geldiği kadar anlatmaya çalıştığımda ise ya karşımdaki beni tam olarak anlamıyor ya da benim hakkımda 'biraz kıt galiba' diye düşüncelere kapılıyor.
maalesef dilimize o kadar yoğun bir şekilde yerleşmiştir ki, doğru olduğunu sandığımız pek çok şeyin yanlış olduğunu bile bilmiyoruz. bu nedenle de öğrencilerin en fazla problem yaşadığı konuların başında geliyor.
misal: "annem, kardeşimin şehir dışından gelmesi sebebi ile akşam yemeği için çok güzel yemekler yaptı." bu cümle pek çok öğrenci için normal gelebilir; ancak cümlede yer alan "sebep" kelimesi sadece olumsuz durumlar için kullanılır. Cümlenin doğrusu için "sebep" kelimesinin yerine "vesile" kelimesi kullanılabilir. Maalesef buna benzer pek çok yanlış yapılıyor. Bu nedenle de öğrenciler bu konuda başarılı olamıyor.
örnek: "aradaki farkı ve nüansı iyi anlamak gerekir."
fark=nüans demektir. iki defa kullanmaya gerek yoktur.
*noktalama işaretlerinin eksikliği sonucunda oluşan anlatım bozukluğu:
genç adamı görünce ne söyleyeceğini bilemedi.
burada ne söyleyeceğini bilemeyen kişi gizli özne mi (o mu?) yoksa genç mi? bakın, bir vürgülle cümlenin manası değişiyor.
genç, adamı görünce ne söyleyeceğini bilemedi.
*neden olmak ve sağlamak eylemlerinin hatalı kullanımı: "neden olmak, yüzünden" her zaman olumsuzluk belirten durumlarda kullanılır efendim. "sağlamak, sayesinde" gibi kelimeler ise olumlu bir durumu betimler.
yanlış kullanımları şöyle olabilir;
-öğretmenim sayesinde tüm arkadaşlarıma rezil oldum.
-karşıdan gelen araç kazanın olmasını sağladı.
-onun verdiği ilaçlar yüzünden hemen iyileştim.
*deyimlerin yanlış kullanılması: aynı anlama gelen sözcüklerle birarada kullanılmasından oluşur genelde.
-babası kızınca bir anda susuverdi, ağzını bıçak açmadı. (ağzını bıçak açmamak deyimi susmak manasına gelir zaten)
vb.. şeklinde birçok başlıkta toplanır bu hatalar. çok detaylı durumları mevcuttur. çok soru çözerek, anlatım bozukluğu konusunu halledebilirsiniz. çok soru çözünce anlıyorsunuz ki aslında soruların çoğu aynı mantık üzerine, aynı soru kalıpları üzerine kurulu. her gün 15 soru çözüp anlatım bozukluğu konusunda dahi olunabilir.
anlatım bozukluğu sorularını çok çözünce psikopatlaşırsınız. her yerde her şeyde anlatım bozukluğu arar olursunuz. hatta anne, babanızla konuşurken "aa anlatım bozukluğu yaptııın!" bile diyebilirsiniz şuursuzca. fazla abartmayın.
edit: hayırdır kardeş nesini anlamadın? ayrıntılı da anlatırım gerekirse.
çok zevkli, çok eğlenceli konu ama takıntı haline gelince günlük hayatı zorlaştırıyor. sanki sınavdaymış gibi insanların ağzından çıkan her yanlışı düzeltme ihtiyacı duyuyorsun. çeneni tutabilirsen ne ala, tutamazsan da gıcık oluyorlar.
uyku uyumak için eve geldiğimde ayaklarımı çıkarırken, gözlerim bu başlığı seyretti. tam cevabımı ağzı yalan konuşan bu arkadaşa geri iade edecekken, onunla aramda kapatılamaz bir nüans farkı olduğunu anladım ve bu yüzdende şahsen, ben kendi adıma kendimi intihar etmeye karar verdim.
