kendilerini o kadar güzel saklarlar ki kesinlikle anlayamazsınız.. sıranın onlara gelmemesi için her şeyi yaparlar her ortamda.. hiçbir umudu içinde barındırmayan birisi de olabilir.. her şey olabilir ama o an siz değilsiniz..
anlatmak için gidersiniz. oysa o an bütün kelimeler dişlerinizle kavga eder. dudaklarınıza çarpıp agzınıza geri düşer. bir türlü çıkaramazsınız. oysa ne de güzel çalışıp gelmişinizdir patronunuza, sevgilinize, arkadaşınıza anlatacak çok şeyiniz vardır ama o an hepsi biryerlere saklanmıştır.
evde düşünüp durmuşunuzdur "işte bak bunu mutlaka anlatmalıyım. "dersiniz. bir de utanmadan övünürsünüz kendinizle. "anlatacak ne kadar çok şeyim var" diye .
ne yazık ki siz o durumda herkes için "anlatacak bir hikayesi olmayan insan"sınızdır.
şöhret olmak istiyorsa kendine acil olarak bir hikaye uydurması gereken insan.yok eğer halktan biri olarak kalacaksa konumunu sallamaması lazım gelen ve seve seve bağrımıza basabileceğimiz insan.
beyaz geceler kitabında, Öykünün yalnız ve hayalperest yazarının durumudur. nastenka ile arasında şu konuşma geçer:
+ Haydi, başlayın, anlatın hikayenizi!
- Ama size kim söyledi benim bir hikayem olduğunu? Benim bir hikayem yok.
+ Bir hikayeniz yoksa nasıl yaşıyorsunuz?
- Tamamen hikayesiz. Yani, bizde dendiği gibi, bir başıma yaşadım, yani tamamen yalnız.
(bkz: Fyodor mihailovic dostoyevski)
Ustaca bir anlatım. Herkesin bir hikayesi vardır. Ancak kişiler hikayelerini ya farkederler ya da etmezler.
Direkt, anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az, der dostoyevski orada...
Kendi de biliyo, kişinin doğması bile, doğduğu ortamla birlikte başlı başına bir hikayedir.
Dostoyevski öküzü öküzlüğüyle, bilgeyi bilgeliğiyle karşılaştırmayı çok iyi becerir...bunu bu weiße naechte de yaptığı gibi, idiot ya da der spieler - kumarbazda da yapar...
Dostoyevski, sadece insan sarrafı diil, aynı zamanda da bir filozoftur.
Benim anlatacak bir hikayem olmasın yeter artık yaa bazen kendi kendime diyorum ki yeter ulan sus artık be adam suuusss her olay hakkında nasıl bilgin ve fikrin olabilir haklısın de geç aqdugum ya da katılmıyorum de geç bı de entel entel kasılmalar bı biseyler illa yazardan bı alıntı bisey
insanı insan yapan hikayesidir. insan uydurabilir. uyduranayan insan otistik dürüst insandir. dürüstlük, doğruluk, adillik, güvenilirlik vs sadece hayal ürünü insanlarda bulunan, ideal fakat gerçek olmayan erdemlerdir. bunlara inanıp dürüstçe düzgün hayat yaşayan insanlara herkes enayı, salak olarak bakar. aslında bunlar gerizekalidir, otistiktir. psikolog olmadığım için otistiklere, Aspergerlere gerizekalı dememde sakınca olmadığını düşünüyorum.
benim zerre kadar hikayem yok. aynı faaliyeti yaptığım kişilerin ballandıra ballandıra anlatımların dinler, vay be harbiden de neler yaşadık derim.
kalabalıklar içinde tek başına otistik otistik yaşıyorum ölene dek.
