buz gibi banka oturup
akan insanları seyrettigimiz
rüya günleri anlat bana.
içimizdeki cocuga gülüp
insanlara haykırdıgımız
soguk kasım gecesini anlat.*
anlat bana her şeyini!
acılarını,sevinçlerini
ve içinde kalan her şeyini!
istersen önce,
acılarından bahset bana...
bahset ki;
ortağın olayım bir dost gibi.
belki nasıl davranman gerektiğini söylerim sana,
belki de ağlarız birlikte
sessiz ve derinden...
belki de sana sıkıca sarılırım
sözcüklerin bittiği her yerde.
istersen sevinçlerinden de bahset
bahset ki;
anlayayım acıların seni yıkmadığını
nasıl direndiğini ve nasıl yok ettiğini...
istersen aşklarından da bahset bana...
bahset ki;
birlikte analım tüm anıları.
yeter ki anlat bana her şeyini!
arzularını,hislerini
ve tüm tutkularını...
birde seni anlat bana.
anlat ki... anlayayım içindeki beni
anlayayım ki... anlatayım seni nasıl sevdiğimi...
murathan mungan'ın insanın içini titreten şiirlerinden biri.
aşka teslim olmuş aşığın sözleri.
bu mısraları sevgilinin gözlerine bakarak okumak istiyor insan. sevgili, sevgili değilse de ya da hiç olmamışsa da hayali kuruluyor o anların. hayali bile mutlu ediyor. sonra düşünüyor yazar hayali bile bu kadar güzelse kendisi neler neler yapar bu aciz bedene?
