Ben hapsederken kendimi size kaldı sokaklar upuzun bir hayat var, ben hep sonunu bekledim.
Bir okyanustu yaşam mutluydunuz açıklarda korkum ben yüzemedim, gelemedim yanınıza.
Şimdi nerede aşk, nerede sevda?
Saramaz bu yarayı, kınamakta.
Ne yarın var bana ne de rüya,
içim kırgın, içim isyanlarda
Soldu bahar bak döndü kışa.
Bir masal var yaşar uzaklarda,
Bu ömür yetmez ona kavuşmaya,
Ölmek için artık çok geç
Belki başka hayatta, başka hayatta.
Beni biraz anlasaydın darılmazdık. Bana biraz katlansaydın ayrılmazdık. Belki sevmek yetersiz, belki bu aşk kadersiz bir bilseydik şimdi biz ağlamazdık. AnlasaydıK belki de ağlamazdık.
sogno all'orizzonte
e mancan le parole,
e io sì lo so
che sei con me,
tu mia luna tu sei qui con me,
mio sole tu sei qui con me,
con me, con me, con me.
Sen çok uzaklardayken
Ufka bakarak hayal kurarım
Ve kelimeler anlamını yitirir
Ve evet bilirim ki
Sen benimlesin
Sen, benim ayım benimledir,
Benim güneşim, benimledir,
benimledir, benimledir, benimledir.
Rüzgarsız uçuyordum kanatlarım yorulmuştu
Küçük gözlerimle ne güzel düşler kurmuştum
Ben büyürken sanki dünya küçülüyordu
Renklendikçe hayat gözlerimi yoruyordu
Gürültüler içinde sesimi duyan yoktu
Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş kafeslerle
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala
Yüksek gökdelenler yapraksız ağaçlardı
Bir aşkın gölgesinde hayal kuran var mı?
Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş kafesler
Kalmadı mevsimler göçecek başka şehirler
Havada süzülüyordum yoktu konacak bir kader
Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş tüfeklerle
Küçük bir çocukken uçmayı isterdim
Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala
Tepede beyaz bir saray.
Sarayda soytarı bir kral.
Kara haber onun işi sıra kimde?
Kanlı resimler ressamı.
Sergide insan mezarı.
Satılık olan karanlıktır çerçevede.
