Elmayla elmaşekeri yolda karşılaşmışlar. Elma jest olsun diye "Elbisen ne güzel" demiş. Elmaşekeri havaya girmiş, "Armani" demiş. Elma gülümsemiş: Kıçındaki kazıktan belli!
" Eyvallah " ne güzel bi sözdür öyle arkadaş . Bazen " kabulleniş " , bazen " boşveriş " , bazen de " yolveriş " . Ama her ne olursa olsun hep bir " rahata eriş "
yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil.
herkesin gidebileceği bir yol vardır .
sen yeter ki, kendin kalabilmeyi becer.
''çünkü kendinden başka kimseye mecbur değilsin.''
zorlama kendini,
bırak yanındaki seni mutlu ettiği sürece seninle gelsin.
sen istemediğin sürece, hiçbir şey için ödün vermemelisin..
çünkü uğruna fedakarlık yaptığın kişi, yarın seni unutabilir.
ve unutma;
"aynı dili konuşanlar değil aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir."
"ne tuhaf! fedakârlık anlatıldığı zaman da
görülmediği zaman da fedakârlık olmaktan
çıkıyor. onun için çoğu ana-baba anlatmadan
ölüyor ve çoğu çocuk anlamadan yaşıyor..."
güzel bir kız görürsün, tanışırsın , arkadaşlarına hava atarsın, hevesin kaçar. güzel bir kız görürsün, hayal edersin, birileri yoluyla tanışırsın , çıkarsın, hava atarsın, hevesin kaçar. güzel bir kız görürsün, hayal edersin, uğraşırsın , çok kafaya takarsın , senin olur hevesin kaçar. Sonra bir kız görürsün, kolay ulaşırsın, ağzına sı*ar vazgeçemezsin ..
