hiç bilmediğin bir zaman da düşünmediğin o insan karşına çıkar başı boş beyhude anında. kaptırırsın kendini havada hiç yere düşmeyecek sanılan bir pamuk tanesi kadar özgür, hafif ve hür...
zaman her şeye rahmen zaman, yine en hakikatli dostur. pişirmeyi istediğin resim de beğendiğin bir yemek misalidir. hazırlarsın görüntüsü mükemmeldir fakat yediğinde istediğin tadı alamazsın.
aşk ta böyle sevgi de böyle. çizmek istediğini yapmak istediğini yaparsın fakat dokunmak hissetmek istediğinde anlarsın ki o dokunduğun o istediğin değildir...
akabilinde anladım ki sen adam değilmişsin cümlesinin kurulabileceği durumdur.
inanır güvenirsin bi da bakarsın ki herşey boş hepsi yalan. alt metinde yatan ana fikir neymiş herkese "o" demeyecek ve bulunmaz hint kumaşı zannetmeyecekmişsin.
illa "o" nun peşinde koşan zihniyetin hayal kırıklığına delalet eden cümledir. oysa bi bıraksak şu ruh ikizi zırvalıklarını, her gelenden bişey aldığımızı kabullensek, ortalık güllük gülistanlık olacak ama sakalımız yok anlatamıyoruz sözlükçüm.
