Yolda yere yığılmıştım. Vücudum göz bebeklerime kadar karıncalanıyordu ve kitlenmişti. Bir adam beni hastaneye götürdü ve buzdolabı poşetine üflettiler sürekli. Denemek isteyen olursa diye paylaşmak istedim.
Anksiyetinin yani kaygılarının farkında olmak, bu farkındalığın neticesinde kaygı boyutumuza göre profesyonel yardım almak. Örneğin panik ataklarımız mı var, yaygın anksiyete mi, agorofobi mi yoksa sosyal fobi mi tabiki bir de derecesi önemli bunları belirleyip destek alma iyi gelecektir.
Sosyal destek, bedensel aktivite ve rahatlama alıştırmaları iyi gelebilecek diğer yöntemlerdir.
olaylar üzerinde sandığınız kadar etkiniz olmadığını; hatta hiçbir etkiniz olmadığını fark etmek. olacak olanı değiştiremezsiniz. belli bir ölüm saatimiz var ve bunun önüne geçmek imkansız. ölüm korkusu yenildikten sonra, geri kalan çoğu korku otomatik olarak elenir.
dövüş sporu. gidin bir güreş kursuna vung-chun'a falan yazılın. fitnes değil gidip yalnız başınıza ağırlık kaldırmak değil dövüs sporu kursu diyorum. gidin teknikler falan çalışa çalışa insanlara kaynayıp karışacaksınız.
Arkadaşlar bence şehirde yaşıyorsanız parklara bahçelere gidin anksiyetenin verdiği rahatsızlıkları en azından bir nebze de olsa azaltacaktır. Tabiatın içinizdeki gerginliği ve deprem halinizi bir nebze olsa düzeltir ve sizi dengeler istanbul'da oturuyorsanız Yıldız parkına, Hidiv Kasrına ve Fenerbahçe parkına gidin.
