dersane çıkışı eve gitmek için minibüse binmek üzere yürüyorum ve acele ediyorum. bu sırada allah'ın her günü o civarlarda olan anketörlerden bir bayan yanıma yaklaşıp;
-pardon, anket için vaktiniz var mı?
+gerçekten eve yetişmem gerek, kusura bakmayın, vaktim yok.
-lütfen, kısacık bir anket.
+ama gerçekten eve gitmem gerek bir an önce.
-kısacık, lütfen.
+pekala.
-teşekkürler. * yaşınız nedir beyefendi?
+ 19.
-pardon, biz 30 yaş altında olanlarla anket yapmıyoruz.
+ ??!!%
birincisi; bütün bu olaylar doğal olarak yüz yüze gerçekleşti. yani kadın sürekli suratıma bakıyordu. nasıl bir çıkarım yaptı 30 yaşında ve üstünde olabileceğime dair, merak ettim doğrusu.
ikincisi; hem sevindim olgun göstermiş olabileceğim için hem de ben nasıl olur da yaşlı bir insan gibi algılanırım?! yaşım kaç, anketörün dediği yaş kaç...beni bunalıma soktun anketör...
arkadaştan telefon beklenirken can sıkıntısıyla bankta oturulmaktadır. fırsat kollayan anketör yaklaşır:
- merhabalar efendim, acaba kampanyamız hakkında bilgi almak ister misiniz?
+ tabii, ben de ne zamandır bilgilenmek istiyordum zaten bu konuda. (yalan değil.)
- çok iyi. (ve kampanya anlatılmaya başlanır.)
o sırada beklenen arkadaş gelmiştir ve telefon çalar. konuşulur ve olaylar şöyle gelişir:
+ çok teşekkür ederim verdiğiniz bilgiler için, dikkate alacağım.
- *peki.
+ iyi günler.
- size de.
ve bir daha konuşmadılar.
şimdi böyle anlatınca komik olmuyor fakat o zaman komikti. *
