cümle bile kurmayı beceremeye malların eleştirdiği ankaralılardır.
"kaba olması gerçeği..." (bkz: ankaralıların mal olmadığı gerçeği)ni bize göstererek mallarla ankaralılar arasındaki farkları
göstermesi bakımından da faydalı olmuştur.
neden sadece ankara diye sorarak duruma katılacağım hede.
gidin bi yozgat'a ordaki insanlar size ne gözüyle bakıyor?
gidin bi diyarbakır'a adamlar doğru düzgün Türkçe konuşamıyor, pkklı desen dayarlar ağzına keleş namlusunu.(yemez) orda burası kürdistan deseler ağzını açamazsın.
gittin doğuya ordaki insanların saçma sapan konuşması şive olur, neden konu Ankaralılar olunca kaba oluyor? trakya şivesi tatlı olurken neden ankara şivesi itici geliyor?
Doğuda da Batıda da Anadolu da da kullanılan şivenin özü Türkçe değil mi sonuçta?
not: ben Diyarbakır'a gittim çok kibar birkaç insana rastladım ama Ankara'da öyle değil demeyin lütfen. istanbul'da doğup büyümüş Diyarbakır'a atanmış memurları değil, yerlileri kastediyorum.
Sadece Ankara olarak sınırlandırılmaması gerekir. Hele ki son yıllarda uğratılan kültürel erozyon sayesinde kabalık, başkasının hakkını gasp etmek, hırsızlık popüler bir hal almış durumdadır.
Lafta herkes insancıl, inanışlarından dolayı insan sevgisine sahip ama yanı başındaki insana saygısı yok.
" bir ankaralı olarak kesinlikle karşı çıktığım önermedir, böyle bir önermeyi, ankara'da yaşamamış, kulaktan dolma bilgilere konuşan biri yapabilirdi ancak nitekim öylede olmuş..
ankara;
'la', 'la bebe' kelimelerinin duyulabileceği en samimi şehirdir, çünkü sıradandır burada böyle kelimeler, bunları söylemekle kaba oluyorsam, iftihar ederim kaba olmakla, ankara çinçin'de büyümüş biri olarak, sorarım 'kaba' ne demektir? ya da böyle bir genelleme yapma hakkını insanlar kendilerinde neden bulurlar, oturduğun yerden 'ispat' sıçmak kolay, kolay değildir ankara'da yaşamak, her ne kadar 'kaba' olsakta.."
bu arada behzat ç'den örnek vermiş, arka sokaklar izleyerek türkçe öğrenenler için 'la' kelimesi kaba gelir tabi lan.
