türkiye cumhuriyeti başkenti yaşayanı olmaktan hoşlanmamanın ve hayatının yıllarını burada geçirmiş olmanın verdiği hüzünü yansıtan duygu halidir.
dünyada ne şehirler var, hatta türkiye'de ne şehirler ama buradayız işte.
(bkz: muğla)
(bkz: kader)
ankara'nın cumhuriyet dönemi, o eski güzel yapıların olduğu, etrafın huzurlu, sessiz ve yaşam alanlarının alış-veriş merkezlerinden ibaret olmadığı hallerinin fotoğraflarını gördükçe içim yanıyor. artık bu şehirin başına mucize de gelse yine o eski güzelliğine dönemez.
insan olmanın göstergesidir. 15 yıl antalya'da yaşamış birisi olarak ben, ankara'da üniversite okumakla hayatımın hatasını yaptığımı düşünüyorum. sürekli gri olan gökyüzü, betonlarla donatılmış çehresi, yeşilin ve mavinin olmadığı bir şehirdir ankara. antalya'nın tam tersidir yani.
-beni sevdiğini söyle.
+seni sevmiyorum.
-ben de seni sevmiyordum zaten.
+ama ben yalan söyledim.
-bi dakka bi dakka; hayır son dakika (bkz: ankara da tolu taşıma ücret indirimi)
dün sabah evimin teras katına çıktım önümde ucsuz bucaksız deniz.bahar havası, güneş, bir den aklıma ankara da mecburen geçirdiğim beş ay geldi.acıdım ankara lılara , birde melih gökçek sabırlar diliyorum.
