Bir arkadaşın hatıra defterinden..
- abi kuzenle maltepeden kızılaya yürüyoruz. Karşıdan iki hatun geliyor ama ilk defa aşkın yürüdüğüne tanık oluyorum.
-- eee
- yavaş yavaş, adım adım yaklaşıyoruz vuslatı yıkacağımız mesafeye.
--anlat la
- yan yana geldik, arkadaşına bir şeyler anlatıyordu. Arkadaşına "gırh" dedi anasını sikim.
Pub'a gidiyorduk direk meyhaneye daldık. Usta bize rahı getir dedim.
Ankaralının kızı erkeği fark etmez, en iyisi istanbul'da tanışılanıdır. Çünkü iyi eğitim almıştır (çalışmaktan başka çaresi olmadığı bin kere söylenir), memur şehrinde büyüdüğünden büyük ihtimalle insanları küçük veya büyük görmez, mahalle kültürü ve yine o meşhur memur şehri olmasından ötürü arkadaşlıklarında çabuk güvenen ve kendisine güveneni de boş çıkarmayan yapıları vardır.
istanbul'da daha iyi olmalarının sebebine gelince, o soğuk Ankara ortamından çıkıp deniz memleketine geldiklerinde, farklı farklı insanlar, milletvekili dışında ünlüler gördükçe içi sevinçten açar, etrafa neşe saçar...
