genelleme yapmadan ankara'da yaşayan erkek neslinin genelinin kıro olması durumu. bende ankara'da yaşıyorum ve çevremden hiç hoşnut değilim. insanlar geri kalmış, yobaz ve gerici. hele erkekleri dinledikleri aptal ankara havası müziği, kendi ürünü olan siyah kundura ile beyaz çorap, kostak kostak yürümeleri, yüksek volumelü şahin marka (dicem afedersin) arabaları, devamlı ağızda küfür, köşe başlarında it sürüsü gibi toplanmış gençlik. insan utanıyor ankaralıyım demeye. özellikle çinçin, sincan, doğantepe, çubuk, polatlı gibi varoşların erkek nesli hiç çekilir gibi değil. keşke biraz bana çekebilseler. giyimim, diksiyonum ve iç dünyam ile aydınlatmaya çalışıyorum kendilerini.
