Karakter sınırına takılmasaydı şoyle olacaktı: " ankarada çocuk istismar eden okul hademesinin beraat edip işine iade edilmesi"
Olayda 10 yaşındaki bir kız çocuğu okulun görme engelli hademesi tarafından bacaklarına dizlerine ellendiği ve yanağından öpüldüğü için şikayetçi oluyor. Sonrasında dava açılıyor ve kamera kayıtları inceleniyor. Devamında aile her nedense davadan vazgeçiyor ve kamu davası olması gerekirken dava düşürülüyor.
Bu arada artık internete de hiç güven kalmadı. Kamera kayıtları incelendikten sonra taciz eğer varsa aile neden geri çeksin ki davayı? Dava açacak ve üstüne gidecek bilinçte olan aile hiç işin peşini bırakır mı ki?
--spoiler--
2018’in mart ayında Ankara’daki bir ilkokulun müdürü, okulda 3’üncü sınıfta okuyan kız öğrencinin şikâyeti üzerine, okuldaki yardımcı hizmetlinin çocuğa ‘uygunsuz dokunuşlarda’ bulunduğunu gösteren kamera kayıtlarıyla birlikte polise ihbarda bulundu. Hizmetli, başka bir çocuğu da kucağına almış, çocuğun ailesi rahatsızlıklarını müdüre iletmişti.
Annesi de bu okulda hizmetli olan çocuk, Çocuk izleme Merkezi’nde verdiği ifadede, annesinin arkadaşı olan bu hizmetlinin omuzlarına dokunduğunu, bacağına eliyle vurduğunu, bunu önceden de defalarca yaptığını, yanağından birçok kez öptüğünü söyledi.
