il trafik kodu:06,şehirler arası tlf kodu:312 dir.düzenli olmasına şaşmamak gerekir,cunku baskenttir.step ikliminin agac yetiştirmeyen iklimi sayesinde agaç katliamı yapılmadan geniş yollar olusturulabiliyor,düzenli imar planları yapılabiliyor (bkz: konya). (bkz: ) insanları gercekten cok mesafelidir.başkent yapılması oldukca akıllı bir karardır.şayet istanbul baskent olsa nufusu 22 milyonu gecer buda bazı yeni olusturulan devlet kurumlarının kocaeli yada tekirdag il sınırları içine yapılması anlamına gelirdi,bogazı milletvekillerinin lojmanları kaplardı.şayet 3.5 milyonluk izmir baskent olsa nufus 10 milyonu gecer buda ege sahillerinin tamamen ölmesine neden olabilirdi. (bkz: felaket senaryoları)
ortalıkta çok fazla takım elbiseli adam dolaşır. memur kenti olmasına rağmen alım gücü yüksektir. istanbuldan gelenlerin alışmakta zorlandığı şehirdir. (bkz: ankara ankara güzel ankara)
yavaş yavaş hatta 4 yılın üzerine yeni yeni sevmeye başladığım yaşadığım şehir.o kadar da kötü değildir.sadece insanın denizi olmaması durumuna alışması gerekmektedir.
kpds içi gittiğim ,sıhiyeye gitmek için çıktığım metro istasyonun çıkışında kendimi birsürü köprünün altında bulduğum ve bu köprülerden birinin altından yürürken üstten geçen aracın sıçrattığı camurlu su ile suçuk olduğum hemen akabinde yolun karşısındaki parkta yürürken kare kare olan taşlardan birine basmamla bi ayağımı bileğime kadar su içinde bulduğum sınav öncesi beni rezil bi hale getiren her tarafı tuzaklarla dolu şehir.
ulaşım araçları ise gidilecek yere kolayca ulaşımı sağlıyor en azından ben astiden sıhiyeye ankaray ve metroile kolayca ulaşabildim.ilk geliş için çok kolay oldu.
sınavdan sonra orda askerlik yapmakta olan bi arkadaş ile dolaştım biraz .gözlemlediğim kadarıyla ankara insanları genelde birbirine benzemekte.boylar çok uzun değil ama kısa da değil,genelde kumral ve koyu tonlardalar,kafa oranları ise vücüda göre biraz büyük geldi.yani örneklemim * nekadar geçerlidir tartışılır.
ama diğer şehirlere göre düzenli bi şehir gibi geldi bana.
pazar günüyse her taraf çarşı iznine çıkmış asker doludur.ama onlar da kendini belli etmektedir.
dağ yolu yada sahil boyu olmaması bize garip gelse de ankaralılar bunu pek umursamamaktadırlar.zaten sevmektedirler ankarayı.*
3 mart 1974'de istanbul - paris - londra seferini yapan thy'nin dc-10 tipi yolcu uçağı. havalandıktan az sonra düştü. 335 yolcu ve 12 kişilik mürettebattan kurtulan olmadı. dünya sivil havacılık tarihinin en büyük kazası olan bu kaza paris'in orly havaalanı yakınlarında meydana geldi.
ortadogu ve balkanlarin en büyük baskenti.
ilk kez bir sehri özlemenin ne demek oldugunu ögreten, yagmurda hatirlanan, hic bir sokagi denize cikmasa bile aliskanlik yapan, asla vazgecilemeyen, su anda kaf daginin ardinda ki masal sehri kivaminda ki sehrim, dogdugum, büyüdügüm ve kendimi ait hissettigim tek yer.
geri döndüğünüz zaman hiç özlemediğinizi fark ederek ümitsizliğe kapıldığınız, her yolun tartışmasız Kızılay'a çıkacağı aşırı düzenli, memur ve öğrencilerin çoğunlukta olduğu başkentimiz.
tek tesellisi; ankara'da hayat diğer büyük illere göre çok daha kolay.
ugrak semtlerinden birinde yer alan kugulu parkta ölen kuguların yerine ördek koymaya utanmayan,her yerden su akıtmayı adet haline getirmiş,resmen mezar şeklinde görünen ama onların çiçekler için saksı oldugunu iddia eden belediye başkanına sahip ilimiz.
hiç özlemesem de yılda en az iki kez gitmek zorunda oldugum, her zaman gri ve kasvetli görünen,kaybolma şansının sıfır oldugu( her yol eninde sonunda kızılay'a çıkar) memur kenti.
eğlenmesini bilene kapılarını ardına kadar açan ve fakat asosyal bünyeler tarafından sürekli olarak "ayy ne kadar sıkıcı bi şehiiir" söylemleri ile beraber bok atılan düzgün şehir. "sıkıcı olan sizsiniz ulan.şehir nasıl sıkıcı olsun" demek geliyor içimden.ve diyorum.
iç anadolu kıraçlığını her ne kadar gidermeye çalışıp yeşillendirilse de çoraklık duygusunu iliklerinize kadar hissettiren, her zaman yapay bir kent havası veren, resmiyet kokan ama mustafa kemal'in yattığı ve "türküye'nin kalbinin attığı" önemli kent. belki kentle ve insanlarıyla hiç ilişki kurmadığımdan sevmedim sevemedim. belki de yahya kemal gibi istanbul'a aşık olduğumdan.
Kuğulu parkıyla, Anıtkabiriyle,Tunalısıyla,insanıyla,çıtır çıtır kızılay simidiyle düzeniyle,Eymiriyle,Güvenliliğiyle verdiği huzurla hem görülesi, hem yaşanası,terkedilip başka şehirlere gidilse bile unutulamayan şehir. Özellikle kar yağdığında kuğulu park görülmeye değerdir.
orada dogup, orada büyüdüyseniz, dünyanın en güzel şehirlerinden birinde istanbul'da bile yaşıyo olsanız özlersiniz, kasvetli havasını, hava karardıktan sonra bomboş kalan sokaklarını, takım elbiseli insanlarını, düzenini. üstelik bütün bunlara rağmen herkesin abarttığı kadar da kötü bi şehir değildir bi kere odtü oradadır daha ne olsun *
