mezunlarının genellikle devlet kapısında iş aradığı, ve genellikle de bu çabalarının boşa gitmediği, her devlet kurumunda yöneticilerinin en azından birinin bu okuldan mezun olduğu, birbirlerini bazen tutan ama hep tutuyomuş gibi gözüken, kendine has olan devlet kapısında iş bulma konusunda sürekli başarısını koruyabilmiş, ancak yetiştirdiği adamlar genellikle devletin başına bela olmuş, bilinesi, mümkünse kazanılıp okunulası bir okul. türkiyenin en karizma okullarından.
hala türkiye nin en iyi okullarından biridir.
bahcesinde bir heykeli de bulunmakta olan inek hayvanıyla anılır. mayıs ayı sonlarında, finaller oncesinde, geleneksel inek bayramı şenliklerle kutlanır; dekan ineklerine bir konuşmayla seslenir, derken hakiki bir ineğin peşinden kurtuluş parkına kadar yürünür, vs. güzeldir. okulun gercek bir kampüsü olmadığından -olsa olsa bir bahceden ibarettir-, kampüs hayatına özlem duyulur, ancak yine de kendisini çok sevdirir ve yıllar geçtikçe daha bir gurur duyulur.
1859'da istanbul'da kurulan mekteb-i mülkiye-i şahane'nin (daha sonra mekteb-i mülkiye) 1936-1937 öğretim yılında ankara'ya taşınmasıyla siyasal bilgiler okulu adıyla kurulan ve "mülkiye" adına da sahip çıkan okul. okulun siyasal bilgiler fakültesi olarak ankara üniversitesi'ne bağlanması ise 1950 yılında olmuştur.
üniversite seçimi aşamasında kimi öğrencilerin ilk tercihi, kimilerinin ise boğaziçi, odtü gibi üniversitelerden sonraki tercihidir. kocaman bir kampüsün içinde olmadığı için liseye benzetilen okuldur ama eğitim hayatınıza bu okulda başladığınızda bırakın liseyi bir üniversiteden bile fazlasıdır. hayatı öğretir size. hocalarının ve eğitiminin eski kalitede olmadığı yalandır. okulda bir değişim vardır. bir kuşak diğer kuşağın yerini almaktadır. taze kanlar katılmaktadır öğretim kadrosuna. yurtdışında yüksek lisans yapmış öğretim elemanı arıyorsanız o da vardır. cambridge üniversitesinde yüksek lisans yapmış olan (bkz: nuri yesilyurt) gibi. kendisi yüksek lisansını tamamladıktan sonra tekrar siyasal bilgiler fakültesine dönmeyi tercih etmiştir.
çok farklı bir havası olan üniversitedir.
dedim ki kendi kendime, gideyim buralardan * bari 3-4 gün kafam rahat etsin tuttum yolunu ankaranın.
arkadaşımı aradım, hemen geldi aldı aşti den.
koyulduk yola dedim sizin okul nerde, ev nerde ikiside yanyana deyince çıldırdım tabi ki.
benim çocukluk hayalim di ankara siyasal. mekteb-i mülkiye.
yanından geçiyordum işte ilk defa 1 mayıs sabahı. ve gözlerim hiç böyle dolmamıştı, isyan, devrim, özgürlük.
daha 1 saat geçmeden hemen eyleme katıldık, işte benim de tek istediğim buydu. dilediğim herşey birden bire gerçek oluyordu.
1 mayıs günü belki 40 km. yürüdüm. ama değdi.
eski karizması ve başarısından fazlasıyla uzaklaşmış okul. mezunları özellikle son yıllarda diplomat kadrolarına girememektedir. eğitim teoride kaldığı için mezunları özel sektörde de rağbet görmemektedir.
beş para etmez bir okuldur. ne hocaları hocadır, ne yönetimi yönetimdir, ne öğrenci işleri adam gibidir ne de öğrencinin kendisi. burada okumak işkenceden beterdir bir nevi.
sıcacık, sakin, sessiz kütüphaneye sahip ve devamına iltifatları siz ekeleyin falan..süpersonik okuldur.
ayrıca tatilimin kalan günlerini kütüphanesinde geçirmeyi planladığım süpersonik okuldur.
hâlâ daha anlam veremediğim biçimde talep gören okul(um). yazmadan önce bir kez daha hatta birkaç kez daha düşünün, yada yazmayın siktir edin ama okul ile ilgili bilgi almak istiyorsanız kesinlikle mezunlardan değil okuyan öğrencilerden bilgi almaya çalışın. çok yazmak istiyorsanız bana sormayın hevesiniz kaçmasın.
