Şehri sevmeme gerek yokken sevdirenler vardı. Şimdi sevdirenler yok, şehir de boş. Dolduracaktım, olmadı. kimseyle bir şey paylaşılmayacak bir yer oldu. Paylaşılacak adam da evden veya işten çıkmaz oldu. Hayırlısı.
Bir şehri özleten anılardır. Ancak ankaranın garip bi havası var ankarada kimsem yok, sadece otobüs ankaradan geçerken aştide yolcu alma amaçlı 30 dakika beklemişti bende sigara içerken düşüncelere dalmıştım şu aşti ne kavuşmalara ne ayrılıklara ne hikayelerin başlangıcına ve bitişine şahittir şu duvarların dili olsada konuşsa diye ben bile özlüyorum ankarayı.
Var böyle birşey. Kendine has bir havası var . kendine göre kurulu düzeni var bu şehrin.Ankara'da asla yaşamam dedim ama 12 senem geçmiş geçiyor bu gri şehirde. Sanırım sevdiğimin etkisi . Memlekete gidince deniz kum bir yere kadar özlüyorum.
Ankara’ ya çok haksızlık edilmiştir. Ne ararsanız var. Mutfağı, kafesi, barı, çorbacısı, aspavası, kendine has kültürü, oyun havaları, pavyonları, içine karışıp kayboluverdiğiniz kalabalığı ile ankara hep biraz özeldir. Daha görmediğim yerleri de var, kim bilir oralar ne güzeldir ? Ankara güzeldir arkadaşlar, sadece siz anlamamış olabilirsiniz.
