karanfil bazarlarında dolaşmak, sakarya çiçekçilerinde gezmek, konur cafe-barlarında içmektir efendim.
abada oturmak, olgunlar kitapçılarında dolaşmak, bahçelievler 7. caddeyi turlamak ve nihayetinde ziraat bankamatiklerindeki kurukta beklemektir.
aşık olmaktır bazen...
harikalar diyarında piknik yapmak, kuğulu parkta-güven parkta buluşmak, tek pencereden hem anıtkabiri hem koçatepe camiyi görebilmektir bazen de...
yani öğrenci olmaktır aslında en büyük sebep.
benim öğrenciliğim bitti ama bu ve bunun gibi sebeplerden severim ankarayı, sanırım hep de sevicem.
Sevdiklerinizin, güzel anılarınızın olması tabiki. Mesela benim için ankara Dışarıdan soğuk bir yüzü olsa da anılarımla sıcacık, pembiş kalplerle dolu bi yere dönüyor.
