bundan bir kaç yıl önce bir arkadaşım çok garip bir teklifle geldi. benden birlikte pavyona gitmemizi, dibine kadar eğlenip hesap gelince de ödemiyorum ulan dememizi istiyordu. şimdi okuyanlar aha geldi trol diyecekler ama hiç umrumda değil olanı anlatıyorum. inanmayan okumaz.
bu arkadaşım başından geçen bazı olaylar nedeniyle ruhsal sorunlar yaşıyordu. sabah namazına sarhoş sarhoş camiye gidip namaz esnasında imamın kulağına üflemeler, tabut içinde uyumalar, mahallenin ortaokulunu istiklal marşı esnasında basıp mikrofondan ben mehdiyimi bana itaat edeceksiniz diye bağırmalar. önceleri alkolden ve dediğim gibi yaşadığı mevzulardan dolayı psikolojisi bozuk deyip çok takmıyorduk fakat sonraları gerçekten hasta olduğu ve zamanla da bu hastalığın ilerlediğini gözlerimizle gördük. ankaradaki bir hastanenin psikatri servisinde yılın belirli dönemlerinde bir iki ay kadar kalırdı. atak geçirmediği sürece şeker gibi bir adamdı. mümkün olduğunca ona destek veriyor absürt işlere girişmesini engellemeye çalışıyordum. bir çok saçma şey yapmışlığımız vardı aslında. sırf yanında ona göre daha aklı başında biri olsun diye başka bir kaç maceraya atılmışlığımız vardı. ama bu söylediği farklıydı. allah muhafaza götümüzü keserdi pavyoncular. semtimiz itibariyle kimi pavyon barlarda çalışan arkadaşlarımız olsa da bu gerçekten çok tehlikeli bir işti.
..
hikaye uzun. ilgi çekmeyecekse anlatmayacağım. kendimi yormayayım.
şimdi bir ankaralı ve pavyon kültürüne 18lerden beri hakim olan biri olarak söyleyeyim; pavyonda kadına düşülmez, sevgili olunmaz. şayet olduğunuzu sanarsanız vay halinize. her akşam minimumda 2000 civarı hesap ödetirler. kadınlarla masada oturmak zorunda değilsiniz, efendi gibi biranızı rakınızı içip 50tl ödeyip sıraya girersiniz, sahnede 15 dk oynar inersiniz ve çok eğlencelidir inanın. vermez kardeşim o karılar sana vermez. hepsinim zaten ya sevgilisi ya da çok paralı birçok tokmakçısı var zaten. normal mekanlara göre biraz pahalı kaçar pavyon belki ama, inan çok eğlenirsin gardaaaaaş, yeterki karıya düşme.
muhakak ki hoş işler değil ama bir türkiye gerçeği.
türkiye de ortalama eğitim seviyesi 8 sınıf falan. ayrıca köyle kasabalar şeklen mahalle, şehir oldu ama insanlar hala köylü ve bu oran en az %50.
köylü derken kötülemedik tespit yaptık.
köyde yaşayan birinin ne eğlencesi olabilir?
bir kız arkadaşıyla cafeye ya da dansa mı gidecek tut ki gitti. kızın abisi, babası bunların burnundan getirmeyecek mi ki kendisi onların yerinde olsa aynı şiddeti gösterecek yani kızla erkeğin ilişkisini şiddetle keserseniz. ortaya bu tür durumlar çıkar.
adam bi kadınla aynı masada oturma imkanını ancak bir pavyonda bulur.
satar koyunları, arsayı ya da ürünü kaldırır doğru pavyona.
şimdi bunları yazdım ya sonra da dedim ki lan tamam avrupa da amerika da kızla erkeğin arasında bu tür engeller yok ama pavyon tarzı yerler var, adı başka ama işlevi aynı.
buna bi cevabım yok.
pilot, doğru konuşur, yanılmaktan ve kendini yanlışlamaktan korkmaz çünkü insandır ve yetersizdir.
