ayak parmakların donar, ellerini hissetmezsin.kulakların dokunsan kırılacak gibi olur o soğukta çıkarsın dikmen de manzaralı bir parka yakarsın bir sigara; derince çekersin içine üflersin efkarını..
diz boyu kar, vıcık vıcık caddeler, kırmızı bir burunla uzun zamanda atlatılan mevsimdir. kar biter soğuk bitmez, soğuk azalsa kar artar. iliklerinize kadar hissedersiniz kışı.
biraz önce arkadaşımın "abi bu ne ya kedi bile donar bu havada" demesi üzerine bir kez daha üzerine düşünülen kuru soğuktur. o kadar üşüdük ki "neden kedi?" diye bile sormadık kendisine.
iç anadolu'ya has olan ayazı ile insanın içini ürperten ve burnunu, yanaklarını soğuktan kızartan, morartan soğuktur.
karsız geçtiği görülmemiştir.
izmir'den bu şehre gelen şahıslar genelde "aaaa kar, valla tv'de görüyoruz biz bunu" nidasında bulunarak gıcık ederler. hastalanmadan atlatmak da imkansızdır. namussuz angara kışı.
