merhametli, sinirim saman alevi gibidir, ahlaklıyım, aceleciyim.
psikopat değilim.
sigara bağımlılığım var... kısmen doğru.
Sini,acele, merhamet gibi duygular aileden geçer.
Yaklaşık 7 ay önce Kadıköyden Ankaraya taşındım. Yol güzergahından tutun da insanı iş ortamı vs herşey Allahım beni neyle sınıyorsun kıvamında..Her cuma işyerinizde ''Hadi bugün de şu Pavyona gidek'' cümlesini sıklıkla duyabilirsiniz. Kimsenin size yol vermesini beklemeyin; aksine sizi çiğnemek istercesine üstünüze sürerler. Kimseye boşa adres sormayın çünkü alacağınız tek cevap ''Kızılaya git ordan bulursun!'' Sırf bu yüzden 15 dakikalık yolu defalarca 1.5 saatte tamamlamışlığım var benim. Bir de kimseye mümkünse erkeklere tebessümlü güler yüzlü ve nazik olmayın. Çünkü yavşama oranları kat kat artıyor. Adamlar bunu insani yönde değil hormonal şekilde algılıyor. Şuan iyi bir şirkette ve iyi bir üniversite mezunlarının olduğu bir çalışma ortamındaolmama rağmen her haftasonu istanbula kaçıyorum ki normal insanları görüp özümü ele geçirmesinler. Benden tavsiye burayı başkent, büyük şehir gibi düşünerek gelmeyin...
