kızılayın çöp kokulu yolları gelir,kalenin önündeki at çarşısı gelir.ankamall gelir ve atakule.anıtkabir gelir her daim yeşil olan.askeri lojmanlar,kravatlı,bıyıklı amcalar gelir.bakanlıklar ve ego gelir.
okul gelir akla,aile gelir.ilk arkadaş gelir,ilk aşk.ömrünün 19 senesi gelir.
niye bu kadar dramatikleştirdiysem olayı, hala burdayım.
son zamanlarda sadece anıtkabir.
tbmm, başbakanlık, çankaya, genel kurmay başkanlığı, sayıştay, danıştay, yargıtay, yök, ve daha niceleri bir türk evladı olarak utancımdan aklıma getirmemeye çalıştıklarım.
sadece atamı gururla aklıma getirebiliyorum.
yürüyen merdivenin her iki şeridinde de bekleyen insanlar.
milletvekilleri sağolsun her yörenin en güzel yemeklerini yapan restoranlar.
(bkz: volkan piknik)çok pahalı oldu ama artık gidilmiyor.
ankaranın denizi yok geyiği.
