bundan 2-3 hafta önce ankara mamak taraflarında arkadaşla gezerken, yaşlı bir kadın yanımıza yaklaştı ve düşük bir ses tonuyla, ''yavrum, ben hastaneden yeni taburcu oldum. kimse beni almaya gelmedi. yanımda yol parası yok 3 lira verebilir misiniz) dedi. biz de saf saf acıdık kadına, çıkardık verdik parayı. aynı olay bu sabahta aynı yerde başıma geldi. bu defa daha genç bir kadın, yine düşük bir ses tonuyla yaşlı kadının cümlelerini tekrarladı resmen. kısa bir şaşkınlık anından sonra ''ben de öğrenciyim abla'' diyerek uzaklaştım kadının yanından. bu kadınların ankara hastanesi civarlarında avlandıklarını da belirteyim.
aman ha bu gizli dilencilere aldanmayın. özellikle gençleri hedef alan bu dilencilere 5 kuruş koklatmayın...
ulus heykel civarında dolaşanlar bilirler. bir kadın yere yüz üstü paralel uzanmış şekilde sürekli kafasını sallayarak, zikir çeker gibi dilenmektedir. ankara'da hatta şimdiye kadar gördüğüm en garip dilenci o olsa gerek.
hırçınlardırda birgün araba ile biryere giderken ışıklarda bekleyen dilenci kadının arca yaklaşması üzerine pencere kapanır dilenci kadın cama bi tane patlatıp kaçar.akıl hastası.
kurnaz ve de yüzsüz dilencilerdir. şöyle ki; önce adres sorarlar bir güzel anlatırsın. sonrasında "evladım yol param yok" der.
geçenlerde hoş bir abla, bankta oturuyorum geldi adres sordu. baya bakımlı hoş bir abla yani. aklıma direk dilenci vakası geldi. birden "bilmiyorum" dedim. "peki" dedi. sonra aşırı bir pişmanlık duydum ve aniden "bir saniye aslında biliyorum" dedim. "nası ya" dedi. başımdan geçen bu üzücü olayı anlattım. hikayemi yaşarcasına dinledi ve bana hak verdi. istemediğim halde kartını da verdi. başka neler verecek zaman gösterecek. selam sana esrarengiz dilenci.
ankaraya üniversite için ilk gittiğimde aştinin metro girişinde bir yaşlı kadın memleketine gidecek parasının olmadığını söyleyip yardım talep ediyordu daha sonra defalarca farklı zamanlarda bu kadını yol parası isterken gördüm 4 yıl sonra ankardan ayrılırken halen yol parası istemeye devam ediyordu.
geçen yine ankaraya uğradığımda ise başka bir yaşlı kadın gecenin soğuğunda bulabildiği bi kaç gereksiz eşyayı hiç çığırtkanlık yapmadan satmaya çalışıyordu bir müddet izledim kimse yüzüne bile bakmıyordu ve doğru düzgün hiçbirşey satamadı ve anlaşılan o ki o yaşta zor dayanabileceği bir havada böyle uğraş verdiğine göre o gecede aç yatacaktı.
tabi bu noktada dilenenler içinde bir genelleme yapmak istemiyorum ama gerçek şu ki gerçekten ihtiyacı olanlar dilenmiyor, dilenemiyor fakat bir kesim dolandırıcı tipler ise ihtiyacı olduğunu öne sürerek insanları kandırıyor.
esrarengiz değillerdir. aleni dilenirler. güzel ablam, abim diye lafa başlayıp para isterler. hiç ajan tarzında olanına rastlamadım bir ankara'lı olarak.
