siz bu satırları okurken ben maldivler de
denize işiyor olacağım. Ama önce bir kaç şeyi yazmadan edemem.
Öncelikle size verdiğim ilaç, kelliğe iyi
gelmiyordu. köpeklerin tüy dökümünü
önlemek için bir şampuandı. Bunun için pişman değilim. Ayrıca yalan söyledim. kızıl bıyık size yakışmamış. G*tüme benzemiştiniz o halinizle. Bozmak istemedim.
''Ne oluyor lan'' dediğinizi duyar gibiyim. Evet, bu cesaretimi bankadaki 2 milyoncuğuma
borçluyum. istifamı bi arka sayfaya yazdım, saygılarımla.
şaka lan şaka. yok sana saygı filan.
günaydın demezdin pezevenk.
Kesinlikle okulu bırakmazdım eğitim şartlarımı dahada yükseltirdim, ingilizce için özel hoca tutardım, hergün 1 kişiyi mutlu edecek miktarda para verirdim tabi bunlar sözde benim bu konuşmadaki asıl yerimse, belki biri sevineyim diye para verir bi mercedes yanaşır evlat al şu 15 bini gönlünce harca diyecek adamı bekleyen çocuk benim. O değilde psikolojimi bozan şey zengin olmamakmış şuan farkettim.
yığarım parayı taşınmaza, emlak zengini olur, güzel bir ofis açıp iki tanede çıtır hatun alırım işe.
gelen kiralarla ver elini paris, amsterdam, tokyo, new york.
Aniden zengin olunduğuna göre hak etmediğim, alın teriyle kazanmadığım bir paradır. Benim kirli paralarla işim olmaz deyip çamaşır makinesine atarım. Hem biraz çeker, ama giydikçe açılır o.
