korkunç bir rüya görüp korkmam üzerine uyanmam. bi b*k varmış gibi önce bilgisayara bakmam ve sonra kediye tekme savurup mutfağa doğru son hız koşmak ve evdeki bütün saatleri kontrol etmek * ve ütü masasına yüklenirken ben napıyorum yaaaa diye bağırmam...
mal mal etrafa bakınmasını müteakip, dağılmış saçların oluşturduğu buhranın sonucu olarak saçları şöyle bir kaşımak, sonra "bir 5 dakika daha uyusam ne olur la bugün de geç gidelim" denilerek kazan gibi olmuş başın tekrar yastıkla kavuşmasını sağlamakla bitirilecek eylemler bütünü.
çalan telefon yüzünden bir öğlen uykusundan aniden uyandıysanız yakın bir arkadaşınızla kendinizi şöyle bir diyalog içinde bulmak mümkündür:
-alo?
-sicu * naber len napıyon kaç zamandır görüşmüyoz hiç?
-kimsin sen ya?
-(numara yaptığını düşünerek) ehueuhe unuttunmu lan birbuçuk ayda bizi şerefsiz?
-kimsin lan sen?
-hahaha adama bak ya. olum yarın ben bütün gün...
-çat!.......kodumun ipnesi!
yatağa geri gidilir ama artık çok geçtir..
çok naçizane bir anımdır efem, alarmın çalmasıyla gözlerim kapalı koridoru geçip girişteki ayakkabılık üzerinden arabanın anahtarını alıp yatağa dönüp yastığın altına koyup tekrar uyumak. ne çok severmişim arabayı. ehah lan itiraf.com gibin oldu bu. magmayı da sorsam mı acaba ehah.
mışıl mışıl uyurken sabah olmuş okul saati gelmiş ve telefonun alarmı çalmaya başlamıştır.uykusu ağır olan bünye sesi nasıl olduysa algılamış fakat yanlış algılamıştır.telefonu alıp 'efendim aşkım' diye kendi kendine bir konuşma başlatmıştır.devam eden alarm sesiyle ne yaptığının farkına varabilmiştir.
gece uyurken dayımın araması(saat 11 suları), benim sabah alarm çalıyo alarmı erteleyim diye rastgele bir tuşa basmam ,ardından kafayı vurup yatmam,5-10 saniye boyunca ismimi bağıran bi ses duymak, allah allah diyip telefona bakınca gerçeği görmek.
17 ağustos 1999 gecesi depremle uyandığımda balkona gidip tv kumandasını arayıp, bulup öyle dışarı çıkmamla sonuçlanan olay örgüsü. ayrıca sabaha kadar elimden bırakamamıştım ayılmam biraz geç olmuş sanırım. **
