dur ben değiştireyim şu psikolojimi demeyendir. o anda kendiliğinden olablir bu değişimler, düşünceler fırtına hızıyla geçerken tüm duyguları ışık hızıyla yaşayabilir.
benim bu. gidin sorun anneme-babama benim adımı verirler size. o kadar benim yani. ama şu var, psikolojisini değiştirebilen insan demek yanlış çünkü bunu ben yapmıyorum. yani mutluyken '' çok mutluyum ama fazla mutlu oldum şimdi sıra mutsuzlukta'' demiyorum. bu duygu değişimi maalesef kendiliğinden oluyor.
misal, dün denize gittik ailecek, güzeldi eğlendik takıldık falan akşam oldu oturduk sohbet ettik. bi süre sonra '' napıyorum ben burda yaa akranlarım eğlencenin dibine vuruyor ben hala ailemleyim'' düşüncesi beynimde şimşek gibi çaktı, yüzüm düştü ve sıkıldım. çok kötü bi durum karşımdakini çok sinir ediyor farkındayım ama bunun önüne geçemiyorum ki keşke yapabilsem. hadi şu durumu bi bozayım demiyorum.
ya da çok mutsuzum diyelim, oturuyorum suratım asık. bi bir saat böyle otururken birden çenem düşebiliyor. konuşuyorum allah konuşuyorum az önceki asık suratlı ben değildim sanki. zaten manik depresif bir durumum olduğundan şüpheleniyorum.
bu yaşadığım bir hastalık mı, uzman değilim bilemem. bildiğim tek bi şey varsa asla ama asla ikiyüzlü değilim. sadece çok dikbaşlıyım. eğer değer verdiğim birinin ters bi hareketini görürsem * anında soğurum. ama o kişi ertesi gün bi sıcak davransın dünü unuturum o kadar da indiririm yelkenleri.
baktım tüm tanımlamalara ve o kişinin ben olduğuma karar verdim, borderline kişilik bozukluğu var lan bende, kendi kendimin doktoru oldum iyi mi. ama ilaç yazamıyorum henüz, bi psikoloğa görünsem fena olmaz.
duvara fırlatmak suretiyle canına kıyılası insandır kendileri.
tam vizeye çalışılacak. yanınızdaki adam melankoliğe bağlıyor kendisini. bir iki şarkı açıyor, bu sefer çalışmak istemeyen siz de "ulan siktiret müzik dinleriz ben de uyayım arkadaşıma" diyerekten çalışmayı kesiyorsunuz. adam mutfağa gidip bir dönüyor ki bu sefer haydi lilililil adlı güzide eserini açmış. eee? boşa gitti iyi mi onca emek.
negatif yönde değişim yaşanması gayet normaldir. insanın keyfi yerinde iken birşeyler gayet tabi moralini bozup keyfini kaçırabilir. lakin bu değişimin pozitif yönlü olanı cidden büyük marifettir. bir insan nasıl olurda bir kavgaya veya tartışmaya müteakip hiç bir şey olmamış gibi gülüp eğlenebilir anlamış değilim. herifle tartışırsın moral falan kalmaz ama o herif gider başkasıyla gülüp eğlenir, espiri yapar falan. grip bir motivasyodur vesselam.
