Hep geliyor ama üşeniyorum. Defter kalem almam lazım o an. Ekrana uzun süre bakarsam gözlerim çok ağrıyor. Kağıt öyle mi oysa ? gözü yormuyor. Eskiden ne güzeldi. Bir şiir yazardım 5 ayda. Şimdi 5 entry yazıyorum 5 dakikada. Bu internet işleri düşünme işini bitiriyor esasen. Fazla abartmamak lazım. Yaratıcılık köreltiyor.
Dibine kadar yaşadığım durumdur, duramıyorum efenim yazmak istiyorum.
Nasıl geldi, nereden geldi bilemiyorum fakat normalde çenem pek durmazdı. Bu sefer çenem durdu parmaklarım durmuyor.
bastirilamayan ve dusunseniz aklinizin ucuna bile gelmeyecek kadar guzel sozcuklerin dokulecegini gosteren histir. sevgilime tum siirleri bu istek geldiginde yaziyorum. allah icimdeki ilham perisinden razi olsun.*
