sigaradan hoşlanmayan biri olarak bana bile gelmişti . geçen sene bu zamanlardı .
evde kibrit buldum çıkarı çıkarıp yaktım bir kaç tane . işte o an sigara istedi canım ne alaka ? anlam veremedim.
markete gidip sigara almıştım. önce araştırdım internetten light olanları . sonra carrefoura gittim aldım ama etrafta tanıdık biri görür mü diye bayağa endişelendim. beni bilirler sigara içmem ,
eve geldim büyük bir suçluluk duygusuyla paketi açtım . çakmak değil kibritle yaktım . ah o kibrit kokusu yok mu...
sigaranın yakıldığı ilk anki kokuyu hep çok sevmişimdir, ama devamından çok tiksinirim. nasıl olduysa yaktım yaktım içtim . 3-4 tane arka arkaya ama tahmin edersiniz ki tabii ki lise öğrencileri gibiydim ..
içime çekmeden , dumanını yutmadan . sigarayı çek dumanı üfle. çek üfle . çek üfle....:)
. o içtiğim sigara dumanının evdeki kokusu nasıl mest etti beni anlatamam. bir de o sıralar evde bulunan bir oda parfümü vardı üstüne de onu sıkıyordum ikisinin koku birleşimi mükemmeldi. aman allahım sanırım yine canım çekmeye başladı.
yok hayır içmeyeceğim .
kullanılmasa bile bir anda gelen bir derdin insanı yoklamasıdır bu istek. ama bu tiryakilik-bağımlılık eşiğinden önce "o kadar dertli miyim lan?" diye sorması lazımdır kişioğlunun kendine. eğer haklıysa yaksın bi tane.
