Aklimdan hic cikmadigi icin anidel gelmiyor cunku hep aklimda.
Bolum bana uygun mu onu da bilmiyorum. Zaten universiteye hic alisadim.
Asil sorun su ben turkiye de yasamak istemiyorum kanada veya baltik ulkelerin de bir kitapci acmak icin suan nelerimi verirdim bir bilseniz aslin da biraz da ailemden akrabalarimdan arkadaslarimdan turkce konusan hic bir kimseyi yanimda istemiyorum.
Edit: sorun vize final degil dersler degil ben burda mutlu degilim ne kadar zorlasam da olmuyor iste ben lisede de sinavlar vardi ama mutluydum ama burda degil iste.
eğer bir bölümü isteyerek okumuyorsanız, işlenen dersler ilginizi çekmiyorsa, zaman zaman aklınıza gelen istektir. bu da eğititm sistemimizdeki büyük çarpıklığın göstergesidir.
Zaten Ben okulu bırakmazsam okul beni bırakacak yakında, bari boşuna kıvranmayayım. Hem ülkede bir sürü mühendis var diyerek arada gelen vesvese de var. Bakın istek demiyorum vesvese.
iş hayatına atıldıktan belli bir süre sonra insanın 'lan iyiki de bitti sikik öğrencilik yılları' şeklinde anımsadığı hede. dert etmeyin yiğenler gün gelecek çat diye bitecek. mühendislikten de vazgeçmeyin.
vize ya da final haftasına denk gelen istektir. halk arasında g.tü sıkıya gelememek olarak da tabir edilen bu istek, "okuma okuma da gör ebeninkini" diye bertaraf edilmeye çalışılsa da zaman zaman "amaan okuyanlar bi halt oluyor sanki" diyerek atağa kalkabilir. neticesinde kimisi için korkulu, kimisi için heyecanlı, kimisi için tutkulu vb. bir istek olarak kalırken, kimisi için de eylemin ta kendisi olur.
Özellikle sabahları uyanma evresinde büyük bir bıkkınlıkla dile getirilen fakat sonrasında fakir ve çaresiz olduğunu hatırlayıp yorganı agresif bir şekilde çekince soğuk havayla temas ederek sonuçlanan eylemdir.evet her gün yaşıyorum.
