önce insana umut aşılayan bir müzik çalar ardından hemen bir sigara. sonra düşünürsün artık vakti geldi diye bu sefer olacaktır dersin. düşünürsün, gülümsersin keyifle sigarandan duman çekmeye devam edersin. sonra bir bakmışsın müzik bitmiş. birden silkelenirsin kendi kendine. az önce derin umut ve hayalin içinden keyifle çektiğin sigarandan, ne zaman gün yüzü gördük ki bu zamandan sonra görecez diyerek, söverek, umutsuzca son bir nefes daha çekip söndürürsün küllüğe sigaranı. sonra içinden geçer gider bu his.
Yediğiniz bir şeyle ya da havanın güneşli olmasıyla ilgili olabilir. O his bende uyanmıyor geleceği düşündüğümde. Çünkü gelecek hep kötü gelecek. Çünkü bok gibi bir ülkede bok gibi bir dünyada ve çağda yaşıyoruz. insan hayatına dair en trajik şey, küçükken hep büyümek istemesidir. inanın çocukluğuma dönüp orda kalmayı öyle isterdim ki!
Siz de kendinizi kandırmayın, bu dünyada hiçbir şey çok güzel olamaz.
