Bana ne oluyor amk dedirten durum. Giden Sevgilimi özlerken bi anda keyifleniyorum sonra anılar aklıma geliyor üzülüyorum sonra ne alakaysa seks düşünmeye başlıyorum sonra hobaaa ko götüne moda giriyorum. Kafam iyi değil sanırım.
Sürekli yaşadığımdır ve hep de es geçiyorum aman olur böyle şeyler diyerek moral vermeye çalışıyorum kendime ama olmaz ama günümüz şartlarında şehir stresi gelecek kaygısı ve çevrenizde sürekli zırvalayan bi dolu insan duygular hormonlar derin düşünceler derken olması gayet normal.
Off puff bok gibi hissederken bir anda halay çekmeye başlamaktır. Sonra aniden regl olmak istemek ama hemen vazgeçip salsaya başlamak, gülümseyerek pencereye doğru koşup eğilmek.
işte böyle entryler girenlerin karması ordinaryus, bize de herkes sövüyor.
gunumuz insanlarin icten ice dusundukleri paranoyakliktan kaynaklanabilir.
bkz: "neyse cok da uzulmiyim canim, beterin beteri var" , "buna bu kadar guldum ama aynisi bana da olmasin, toparlanmam lazim" gibi.
yemin ederim çok sıkıldım bu durumdan.
bi anda ağlamaya başlıyorum hem de uğunurmuşçasına sonra bi sakinlik geliyor iyiyim derken yine düşünüyor sonra yine kötü hissediyorum sanki göğüs kafesimin içinde bi baskı hissediyorum. Her şeyi daha da bok hale getiriyorum sonra fazla fedakarlık fazla vurdumduymazlık sonra fazla telafi etme isteği falan filan..
