uzunca bir süredir çene altı sakalı ve cücük ikilisi çenemde ikamet ediyordu. son bi kaç aydır onlara bıyıkta eklenmiş, iyiden iyiye koray candemir çakması gibi görünüyordu gözüme yüzüm. sadece bu kıllardan oluşan üçlü tabi, biraz daha sarısı işte, neyse.
okul sonrası ve askerlik öncesi boşlukta; "nasıl olsa birkaç ay sonra askere gidecem, bu ara takılayım biraz" dedim kendime, demez olaydım. efendim bu boşluk, gün boyu hiçbir işle uğraşmamak insanın psiklojisini bozuyor. bulunduğumuz şehre de sonradan taşındığımızdan hiçbir arkadaşım da yok. tek meşgalem internet.
bu akşam durup dururken, sebepsiz, kendimi lavaboda buldum. sonra hiçbir şey düşünmeden sakal tıraşı olmaya başladım. normalde para verseler kesmeyeceğim sakallarımı kestim. durup dururken hemde. sonunda cillop gibi olan yüzüme baktım aynada. gri renk almış yüzümün tıraş ettiğim bölgeleri. kardeşim gördü, inanamadı, güldü. "n'aptın olum sen" dedi. sonra yine güldü. bir süre sonra yaptığımın farkına vardım. artık sakallarım yoktu ve aynada komik ve tipsiz bir adam bana bakıyordu. uzunca bir süre bıyıklı olan bir adam; babanız, dayınız her kimse işte, hani bıyıklarını keserde başka bir adam olur ya, gözünüz alışana kadar her gördüğünüzde "ya bıyık bir insanı bu kadar mı değiştirir" dersiniz. bende kendime bakınca dayım geldi aklıma. 2 hafta boyunca her gördüğümde gülmüştüm. aynı şekilde kardeşim bana gülüyor şimdi, bu gidişle de uzunca bir süre gülecek.
kadınlar depresyona girdiklerinde saç rengini, şeklini değiştirirlermiş ya. ulan bende mi depresyona girdim acaba diye düşünmeden edemedim. kadınların sakalları olmadığı için saçlarıyla oynuyorlar olmalı. insan depresyona girdiğini kendisi anlayabilir mi? bilmiyorum. hem bu depresyon nasıl bir şey ki? girip çıktığını nasıl anlıyosun? şu anda benim bu şekilde saçmalamam depresyon belirtisi mi? hmm, olabilir.
velhasıl yedik bi bok. askere giderken nasıl kesicem diye düşünürken aradan çıktı aslında fena da olmadı diye kendimi avutmayı da denedim, olmadı. az önce de elimi çeneme attım, tam ucunda bir tane kalmış, sanki dalga geçiyor benle. çektim kopardım, çok acıdı lan.
az önce yaptığım eylemdir. oturmuş müzik dinleyip nette takılıyorken kendimi bir anda tıraş olur vaziyette buldum efendim. ürkütücü bir deneyimdi ne yalan söyliyim. esas korkum bir gün aynı şekilde farkında olmadan kendimi berber koltuğunda güzelim saçlarımı kestiriyorken bulmak. biri beni durdursun!
